কুকুৰটোৱে যেতিয়া খাদ্য খাবলৈ মন নাযায় তেতিয়া কি কৰিব?

কুকুৰ আছে যিয়ে সকলো খাদ্য গ্ৰহণ কৰে, আৰু আন কিছুমানে অধিক নিৰ্বাচনশীল। যেতিয়া আমাৰ কুকুৰটোৱে কিবল খাব নিবিচাৰে তেতিয়া আমি কি কৰা উচিত?

আমাৰ লোমশ বন্ধুসকলৰ স্বাস্থ্য, জীৱনৰ মানদণ্ড আৰু দীৰ্ঘায়ুৰ নিশ্চয়তা দিবলৈ সঠিক পুষ্টি অতি প্ৰয়োজনীয়। কিন্তু এনেকুৱা পৰিস্থিতিও দেখা যায় যে কুকুৰটোৱে খাদ্য খাব নিবিচাৰে, যাৰ ফলত শেষত তেওঁলোকৰ টিউটৰসকল চিন্তিত হৈ পৰে।

কুকুৰৰ ভোকহীনতাৰ কাৰণ কেইবাটাও হ’ব পাৰে, খাদ্যৰ সমস্যাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গুৰুতৰ ৰোগলৈকে। আমি কিছুমান কাৰণ জানিলে কেনেকুৱা হ’ব যিবোৰৰ বাবে কুকুৰটোৱে কিবল খাব নিবিচাৰে?!

কুকুৰটোৱে কিবল খাব নিবিচাৰে কিয়?

লক্ষ্য কৰিলে যে কুকুৰটোৱে... সাধাৰণতকৈ কম খাদ্য খাইছে বা কেৱল নাখাইছে যিকোনো মালিকৰ বাবে চিন্তাৰ কাৰণ। কিন্তু কিছুমান কাৰণ আছে যিয়ে জীৱ-জন্তুৰ ভোক হেৰুৱাৰ কাৰণ বুজাব পাৰে।

প্ৰথমটো হ’ল যেতিয়া কুকুৰটোৱে কুকুৰৰ খাদ্য খাব নিবিচাৰে কাৰণ ই সোৱাদৰ অসুস্থ ৮>। ঠিকেই কৈছে! কিছুমান কুকুৰে হয়তো গোটেই জীৱন খাই অহা খাদ্য গ্ৰহণ কৰাটো বন্ধ কৰি দিব। আন এটা সাধাৰণ ক্ষেত্ৰ হ’ল মালিকে খাদ্য সলনি কৰে আৰু পোহনীয়া জন্তুটোৱে খাপ খুৱাব নোৱাৰে।

এই ক্ষেত্ৰত সমাধান হ’ল খাদ্য সলনি কৰা । আমি গুয়াবি নেচাৰেল ছুপাৰ প্ৰিমিয়াম খাদ্য ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিওঁ কাৰণ ই অধিক পুষ্টিকৰ আৰু সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ উপৰিও ই অধিক ৰুচিকৰ। ইয়াৰ ফলত লোমশ লোকে ইহঁতক অধিক গ্ৰহণ কৰে।

কখাদ্য ভাল আৰু তেওঁ ভাল পায়, কিন্তু তেওঁ খোৱা বন্ধ কৰি দিছেনে? <৭>খাদ্য সতেজ নহবও পাৰে । বহু কুকুৰে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা ধৰি পাত্ৰত বহি থকা একেখিনি খাদ্য খাবলৈ ভাল নাপায়। কাৰণ শেষত ইহঁতে নিজৰ সোৱাদ, সুগন্ধি আৰু আনকি টেক্সচাৰ হেৰুৱাব পাৰে, যাৰ ফলত খাদ্যটো বহুত কম আকৰ্ষণীয় হৈ পৰে ।

ইয়াৰ উপৰিও, যদি খাদ্য সঠিকভাৱে সংৰক্ষণ কৰা নহয় , তেন্তে ইও মৰহি যাব পাৰে আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে কম আকৰ্ষণীয় হ’ব পাৰে। খাদ্যৰ সতেজতা আৰু স্থায়িত্ব নিশ্চিত কৰিবলৈ সৰ্বোত্তম পদ্ধতিৰে সংৰক্ষণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় আৰু এই ক্ষেত্ৰত ৰেচন ধাৰীসকল এক উত্তম বিকল্প হ’ব পাৰে। আন এটা আকৰ্ষণীয় টিপছ হ’ল প্ৰতিটো খুৱাই দিয়াৰ বাবে পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে খাদ্য আগবঢ়াব লাগে, তেনেকৈ ফিডাৰত কোনো খাদ্য নাথাকে।

কুকুৰে খাদ্য নাকচ কৰাৰ অন্যান্য কাৰণ

সমস্যাটো খাদ্য হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি। আনকি জলবায়ুৰ পৰিৱৰ্তনেও পোহনীয়া জন্তুৰ ভোক সলনি কৰিব পাৰে।

অতি গৰমৰ দিনত ভোক কমি যোৱাটো সাধাৰণ কথা, আৰু কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা। <৭>বছৰৰ আটাইতকৈ গৰম ঋতুত জন্তুটোৱে কম পৰিমাণে খাদ্য গ্ৰহণ কৰাটো সাধাৰণ কথা । লগতে, তেওঁ হয়তো কেৱল খাবলৈ আৰাম অনুভৱ নকৰিব। সেয়েহে অতি সুখদায়ক সময়ত, যেনে ৰাতিপুৱা বা দুপৰীয়াৰ শেষৰ ফালে আৰু গধূলি খাদ্য আগবঢ়াব লাগে।

আন এটা কাৰণ হ’ল আচৰণগত। যেতিয়া কুকুৰটোৰ আৱেগিক অৱস্থা কঁপি থাকে তেতিয়া কুকুৰটোৰ ভোক কমি যোৱাটো সাধাৰণ কথা। এইটো হ’ব পাৰে যেতিয়া...তেওঁ মানসিক চাপ, উদ্বিগ্ন, ভয় বা হতাশ অনুভৱ কৰে। এই ক্ষেত্ৰত জন্তুটোৰ কিহৰ বাবে সমস্যাৰ সৃষ্টি হৈছে সেই কথা বুজিব লাগে আৰু ইয়াৰ চিকিৎসা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

অসুস্থতাৰ সামান্যতম লক্ষণ হ’লেও কুকুৰটোৰ ভোক হেৰুৱাই পেলোৱাটো লক্ষ্য কৰা সম্ভৱ। কিছুমান ক্ষেত্ৰত কুকুৰটোৰ কেৱল গেষ্ট্ৰাইটিছৰ সমস্যা হ’ব পাৰে, যেনে গেছ বা কোষ্ঠকাঠিন্য।

কিন্তু যেতিয়া লক্ষ্য কৰা হয় যে কুকুৰটোৱে বহুদিন খাদ্য খোৱা নাই বা আন কোনো লক্ষণ নিৰ্গত কৰি আছে, তেতিয়া তৎক্ষণাত তেওঁক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক মূল্যায়নৰ বাবে।

কুকুৰে কিবল খাব নিবিচাৰে: ইয়াৰ ফলত সমস্যা হ'ব পাৰেনে?

খাদ্যৰ জৰিয়তেহে আমি আমাৰ শক্তিৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ উৎস লাভ কৰো, আৰু জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰতো ই একেদৰেই কাম কৰে। ভিটামিন আৰু পুষ্টিকৰ উপাদানৰে সমৃদ্ধ খাদ্যই জন্তুটোৰ সুস্বাস্থ্য, শক্তি, সুন্দৰ আৰু মজবুত চুলি আৰু বহুত সুখৰ নিশ্চয়তা প্ৰদান কৰে।

সেয়েহে যেতিয়া কুকুৰটোৱে সঠিকভাৱে খাদ্য গ্ৰহণ কৰা বন্ধ কৰে তেতিয়া কি হ’ব পাৰে তাৰ তদন্ত কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। পৰ্যাপ্ত পুষ্টিৰ অভাৱে পোহনীয়া জন্তুটোৰ লগত কিবা এটা ভাল নহয় বুলি সূচাব পাৰে আৰু ইয়াৰ উপৰিও ইয়াৰ ফলত আন কেইবাটাও সমস্যা হ’ব পাৰে, যেনে পুষ্টিহীনতা, ৰক্তহীনতা, বৃদ্ধিৰ অভাৱ, হাইপ’গ্লাইচেমিয়া আৰু দুৰ্বলতা।

কিছুমান ৰোগ, যেনে গেষ্ট্ৰাইটিছ, পেটৰ বিষ, অন্ত্ৰৰ কৃমি আৰু পৰজীৱী, অন্ত্ৰৰ বাধা আৰু বেবেছিঅ’ছিছৰ ফলত ভোকৰ অভাৱ হ’ব পাৰে। আপোনাৰ কুকুৰে প্ৰদৰ্শন কৰা লক্ষণসমূহৰ প্ৰতি সদায় সচেতন হওক। <২>অধিক পঢ়ক