Γιατί να ξέρετε πώς να κάνετε ενέσεις σε ένα σκύλο;

Το να ξέρεις πώς να κάνεις ενέσεις σε ένα σκύλο είναι μια δεξιότητα που οι κηδεμόνες πρέπει να μάθουν κάποια στιγμή στη ζωή τους, δεν είναι ασυνήθιστο για τους γούνιους φίλους μας να χρειάζονται ενέσιμη φαρμακευτική αγωγή .

Μπορεί το κουτάβι σας να έχει αρρωστήσει και να έχει χάσει πολλά υγρά μέσω εμετού ή διάρροιας. Ή το ζώο πάσχει από διαβήτη και πρέπει να λαμβάνει συχνά ινσουλίνη. Είτε πρόκειται για ασθένεια είτε για αφυδάτωση, μερικές φορές οι βελόνες είναι απαραίτητες. .

Στην πραγματικότητα, μόνο οι κτηνίατροι πρέπει να εφαρμόζουν εμβόλια και ενέσεις στα κατοικίδια ζώα Όταν όμως αυτό δεν είναι δυνατό; Όταν είναι απαραίτητο να κάνετε ένεση κάθε μέρα ή όταν ο κτηνίατρος δεν μπορεί να είναι παρών, τι να κάνετε; Αυτή την ώρα οι δάσκαλοι πρέπει να μάθουν πώς να κάνουν ένεση στον σκύλο,

Η έγχυση δεν είναι αστείο.

Πριν από την κατανόηση του τρόπου εφαρμογής της ένεσης σε ένα σκύλο, ας καταλάβουμε καλύτερα γιατί αυτή η μορφή εφαρμογής πρέπει να γίνεται από επαγγελματίες .

Στην πραγματικότητα, κάθε ενέσιμο φάρμακο μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία του ζώου, εάν εφαρμοστεί με λάθος τρόπο. Και τα λάθη είναι πολλά, από λάθος στη δόση, στο σημείο εφαρμογής ή να βλάψουν το ζώο.

Στην πραγματικότητα, η λανθασμένη εφαρμογή κάποιου ενέσιμου φαρμάκου μπορεί να επιφέρει περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις στο σκύλο. Η ένεση δεν είναι αστείο και αν γίνει λάθος μπορεί να σκοτώσει. Επομένως, θα πρέπει να εφαρμόζεται από τον κηδεμόνα μόνο ως έσχατη λύση και με προηγούμενη καθοδήγηση.

Τρεις τύποι έγχυσης

Για να καταλάβουμε πώς εφαρμόζεται η ένεση στους σκύλους, ρωτήσαμε την κτηνίατρο-σύμβουλο της Cobasi, Joyce Aparecida Santos Lima, σχετικά με τις τρεις κύριες μορφές εφαρμογής των ενέσιμων φαρμάκων. Αυτές είναι:

• Ενδοφλέβια
• Ενδομυϊκή
• Υποδόρια.

Τα ονόματα είναι αυτονόητα, αλλά είναι καλό να γνωρίζετε τις ιδιαιτερότητες του καθενός. Ξεκινώντας με την ενδοφλέβια ένεση. Η Joyce εξηγεί ότι αυτός ο τύπος ένεσης "γίνεται απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος, σε επιφανειακά αγγεία".

Μια σημαντική προφύλαξη είναι να μην αφήνονται ποτέ φυσαλίδες αέρα στη σύριγγα και να μην "χρησιμοποιούνται ελαιώδεις ουσίες σε αυτή τη διαδρομή, με κίνδυνο να προκληθεί εμβολή στο ζώο και, κατά συνέπεια, θάνατος". λέει.

Στην περίπτωση των ενδομυϊκών ενέσεων, εφαρμόζεται "απευθείας στον μυ με τη χρήση βελόνων που είναι ανάλογες με το μέγεθος του ζώου και το ιξώδες της ουσίας".

Τέλος, η πιο εύκολη από όλες: η υποδόρια οδός. Όπως λέει και το όνομα, εδώ η ένεση εφαρμόζεται κάτω από το δέρμα του ζώου. Αυτή είναι μια ελαφρώς ασφαλέστερη και πιο ήσυχη οδός εφαρμογής για τους κηδεμόνες.

Εξάλλου, πώς να κάνετε ένεση σε ένα σκύλο;

Όπως αναφέρει η Joyce, οι διδάσκοντες θα πρέπει να κάνουν ενέσεις στο κατοικίδιο ζώο μόνο εάν το ζητήσει και δώσει οδηγίες ο κτηνίατρος, "λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τον τόπο εφαρμογής, τη συχνότητα, την ποσότητα και τα χαρακτηριστικά του φαρμάκου που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί". .

Μια άλλη προειδοποίηση είναι η προσοχή με την περιοχή εφαρμογής και τον όγκο Μερικές φορές η δόση είναι σωστή, αλλά το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και πόνο στο ζώο, εάν εφαρμοστεί όλο στο ίδιο σημείο.

Όταν έρθει η ώρα για την εφαρμογή, θυμηθείτε να διατηρήσετε το περιβάλλον ήρεμο και να χαλαρώσετε. Ένα καλό σνακ ή ένα παιχνίδι για να αποσπάσει την προσοχή του ζώου μπορεί να βοηθήσει αυτή τη στιγμή. Εάν είναι δυνατόν, ζητήστε τη βοήθεια ενός άλλου ατόμου για να συνθλίψετε το κεφάλι του ζώου και να αποφύγετε τα δαγκώματα.

Εν κατακλείδι, οι δάσκαλοι που πρέπει να μάθουν πώς να εφαρμόζουν την ένεση στο σκύλο πρέπει να το κάνουν μόνο όταν τους ζητηθεί και καθοδηγείται από τον κτηνίατρο. Το σημαντικό είναι ότι κάθε εφαρμογή γίνεται με ηρεμία, λεπτότητα και ασφάλεια.