ခွေးတွင်တက်ခြင်း- သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို မည်သို့ကူညီရမည်ကို သိပါ။

ခွေးတွင် တက်ခြင်း ဦးနှောက်မှ တိရိစ္ဆာန်၏ကြွက်သားများဆီသို့ လျှပ်စစ်စီးထွက်ပြီး အလိုအလျောက်နှင့် ထပ်ခါတလဲလဲ လှုပ်ရှားမှုများ ဖြစ်ပေါ်သည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်ပါသည်။ အကျပ်အတည်းများသည် များသောအားဖြင့် တစ်မိနစ်ထက် မပိုပါ။ အကြောင်းရင်းများစွာရှိပြီး စိတ်ဒဏ်ရာ၊ အပင်များ သို့မဟုတ် သန့်ရှင်းရေးသုံးပစ္စည်းများကြောင့် အဆိပ်သင့်ခြင်းအထိ ဖြစ်နိုင်သည်။

ဒါက တိရစ္ဆာန်များနှင့် အုပ်ထိန်းသူများအတွက် စိတ်ထိခိုက်စရာအခြေအနေဖြစ်ပြီး အထူးသဖြင့် သင်မလုပ်ဆောင်ပါက စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုများစွာ ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဘယ်လိုအရေးယူရမှန်းမသိ။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးတက်ခြင်းအတွက် ရှေးဦးသူနာပြုနည်းကို သိထားရန် အရေးကြီးပါသည်။ အကျပ်အတည်းတစ်ခုအတွင်း သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို မည်သို့ကူညီရမည်ကို လေ့လာပါ။

ခွေးများတွင် တက်ခြင်း၏အကြောင်းရင်းကား အဘယ်နည်း။

မလိုလားအပ်သော ကြွက်သားများ ကျုံ့ခြင်းနှင့် လှုပ်ရှားမှုပုံမမှန်ခြင်းများ၏ ရလဒ်များ ခွေးတက်ခြင်း၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာကသာ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ထိခိုက်ရသည့် အကြောင်းရင်းကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာနိုင်သည်။ သို့သော်၊ ခွေးတက်ရခြင်း၏ အဖြစ်အများဆုံး အကြောင်းရင်းအချို့ကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ-

• ဝက်ရူးပြန်ရောဂါ၊
• အပင်များ၊ ဆေးဝါးများ၊ သန့်ရှင်းရေးသုံးပစ္စည်းများနှင့် အစားအစာများမှ အဆိပ်သင့်ခြင်း၊
• ထိုးကြိတ်ခြင်း၊ ပြုတ်ကျခြင်း သို့မဟုတ် ပြေးခြင်းကဲ့သို့သော ဒဏ်ရာများ;
• hypoglycemia;
• ဦးနှောက်အကျိတ်;
• ရောဂါပိုးများ;
• ဇီဝဖြစ်စဉ်ဆိုင်ရာရောဂါများ။

ခွေးများတွင် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါအကျပ်အတည်းဖြစ်ရသည့် အကြောင်းရင်းကို သိရန် သည် ကုသမှုအတွက် အရေးကြီးသော်လည်း အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို မယူမီ၊တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ၊ အုပ်ထိန်းသူသည် တိရစ္ဆာန်ကို မည်သို့ကူညီရမည်ကို သိရန်လိုအပ်ပါသည်။

ခွေးတက်သောအခါ ဘာလုပ်ရမည်နည်း။

အူတက်ခြင်းအကျပ်အတည်းသည် အလွန်ထူးခြားသောလက္ခဏာဖြစ်သည်။ သူသည် များသောအားဖြင့် မြေပြင်ပေါ်တွင် လဲကျ သို့မဟုတ် လဲလျောင်းနေကာ ကြွက်သားများသည် တိရိစ္ဆာန်ထိန်းချုပ်မှုမရှိဘဲ ရွေ့လျားကာ စက်ဘီးနင်းခြင်းနှင့် ဆင်တူသော လှုပ်ရှားမှုများကို ပြုလုပ်သည်။

ခွေးသည် အတက်အဆင်းရှိခြင်း အသံထွက်နိုင်ပြီး ပုံမှန်အားဖြင့် ရှုံးသည် သတိ။ မကြာခဏဆိုသလို၊ တိရစ္ဆာန်က မစင်နဲ့ ဆီးကို ထိန်းမထားဘူး။ လျှပ်​စစ်​ဓာတ်​ကုန်​သွား​တော့ စိတ်​ရှုပ်​စွာ နိုးလာသည်​။ ခွေးတွင်ဖမ်းဆီးရမိသည်ကိုသတိပြုမိသောအခါ၊ အုပ်ထိန်းသူသည် တိရစ္ဆာန်၏ဘေးကင်းမှုကိုသေချာစေရန်အတွက် အလွန်အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍတွင်ရှိသည်။ အူတက်နေသော ခွေး တွင် မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို လေ့လာပါ။ သင့်အား ကူညီရန် အဆင့်ဆင့် စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

၁။ ခွေးကို အန္တရာယ်ဖြစ်နိုင်သည့် အခြေအနေမှ ဝေးဝေးထားပါ။ ထို့ကြောင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ဘေးတွင်လှဲလျောင်းထားကာ ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ချဉ်းကပ်ပါ၊ ၎င်းသည် ခေါင်းအုံး၊ စောင် သို့မဟုတ် သင့်အိပ်ရာပင်ဖြစ်နိုင်သည်၊ ထိုအချိန်တွင် ၎င်းကို တစ်နေရာရာသို့ မထိမိစေရန် ကာကွယ်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

Eng ထို့ကြောင့်၊ မြင့်သောနေရာတွင် ဘယ်တော့မှ မလှဲပါနှင့်၊ သူ၏ တုန်လှုပ်မှုသည် အလွန်ပြင်းထန်နိုင်ပြီး တုန်လှုပ်ခြင်းသည် ဒဏ်ရာကဲ့သို့သော ဒဏ်ရာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

၂။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ခေါ်သွားပါ

ရှေးဦးသူနာပြုစုပြီးနောက်၊သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဤလုပ်ဆောင်ချက်တွင်၊ ကျူရှင်ဆရာများသည် အကြိမ်များစွာတက်ခြင်း (အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ)၊ ကြာချိန်၊ ပြင်းထန်မှုအဆင့်၊ အခြားအသေးစိတ်အချက်များအပါအဝင် အချို့သောအချက်များကို သတိထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဤအချက်အလက်အမျိုးအစားသည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်မှပြုလုပ်သော ရောဂါရှာဖွေမှုကို လမ်းညွှန်ရန်နှင့် ခွေးများတွင်တက်ခြင်းအတွက်ဆေး ကိုညွှန်ပြရန် အခြေခံဖြစ်သည်။

အရေးကြီးဆုံးအချက်မှာ လုပ်ငန်းစဉ်တစ်လျှောက်လုံး တည်ငြိမ်နေရန်နှင့်၊ ခွေးက အသိဝင်လာတာနဲ့ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ဆီ ခေါ်သွားပါ။ အထူးသဖြင့် ၂ မိနစ်ထက် ပိုကြာပါက ဆေးကုသမှုခံယူရန် တွန့်ဆုတ်မနေပါနှင့်။

၃။ တိရစ္ဆာန်၏လျှာကို ပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ရန် ဘယ်တော့မှ မကြိုးစားပါနှင့်

ဤလှုပ်ရှားမှုသည် လူများ သို့မဟုတ် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ တက်ခြင်းကို ကူညီပေးသည်ဖြစ်စေ လူအများအပြား ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သည့် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း ယင်းသည် မှန်ကန်သော လုပ်ထုံးလုပ်နည်းမဟုတ်ပေ။ ၎င်းသည် အလွန်အန္တရာယ်များသောကြောင့်၊ ကျူရှင်ဆရာသည် မေးရိုးအပါအဝင် မလိုလားအပ်ဘဲ ပြင်းထန်သော လှုပ်ရှားမှုရှိသောကြောင့် အကိုက်ခံရနိုင်သည်။

ခြေလက်များကို ကိုင်ထားခြင်းသည်လည်း မကောင်းသောအကြံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤအချက်သည် တိရစ္ဆာန်များအတွက် အခြေအနေကို ပို၍ပင် ဖိစီးမှုဖြစ်စေပြီး ဥပမာအားဖြင့် အကြပ်အတည်းကာလကို လျှော့ချနိုင်သည့် အဖြေတစ်ခုမဟုတ်သည့်အပြင်၊ အကောင်းဆုံးအချက် - နံပါတ် 1 တွင်ကျွန်ုပ်တို့ဖော်ပြခဲ့သည့်အတိုင်း - သည်အရာဝတ္ထုများနှင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကိုထိခိုက်စေနိုင်သည့်အရာအားလုံးကိုဖယ်ရှားရန်ဖြစ်သည်။

အတက်ရောဂါရှိတဲ့ ခွေးတစ်ကောင် သေနိုင်သလား။

အတော်လေး အထင်ကြီးနေပေမယ့်၊ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါရှိသော ခွေးများ သည် အများအားဖြင့် သေဆုံးခြင်းသို့ ဦးတည်လေ့မရှိပါ။ သို့သော်၊ အချို့သောအခြေအနေများသည် တက်ခြင်းကိုဖြစ်စေပြီး သေစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွင် တက်ခြင်းရှိပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ပြသပါ။

ခွေးများတွင် တက်ခြင်းများကို မည်သို့ရှောင်ရှားနိုင်မည်နည်း။

သက်ကြီးရွယ်အိုခွေးများတွင် တက်ခြင်း ဥပမာ၊ ၊ ငယ်ရွယ်သူများထက် ပိုအဖြစ်များသော်လည်း ကိစ္စတိုင်းတွင်၊ ၎င်းကိုရှောင်ရှားရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် လိုက်နာရန်ဖြစ်သည်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူများအတွက်၊ လည်ပတ်မှုများကို အနည်းဆုံး တစ်နှစ်လျှင် တစ်ကြိမ်နှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုများအတွက် ၆ လတစ်ကြိမ် လည်ပတ်သင့်သည်။ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်မှသာလျှင် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များကို အကဲဖြတ်နိုင်ပြီး ရောဂါများကို အစပိုင်းတွင် ရောဂါရှာဖွေနိုင်ပါသည်။

ထို့ပြင်၊ ခွေးများတွင် တက်ခြင်း အတွက် အဖြစ်များဆုံးအကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ အရက်မူးခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသော အပင်များ သို့မဟုတ် သန့်စင်ရေးပစ္စည်းများကို အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ လက်လှမ်းမမီစေဘဲ ကျွမ်းကျင်ဆေးညွှန်းမပါဘဲ ဆေးကို ဘယ်သောအခါမှ မပေးပါနှင့်။