Verdoving bij honden: welke soorten bestaan er?

Wanneer we het woord anesthesie horen, is dat een teken dat er een ziekenhuisprocedure zal worden uitgevoerd en het kan een zekere angst veroorzaken. Dit komt omdat, wanneer het wordt toegepast, of het nu bij een dier of een mens is, het veroorzaakte effect de annulering of verlichting van pijn is. Het wordt veel gebruikt in tijden van chirurgie of meer complexe onderzoeken. In het dierenuniversum wordt de verdoving bij honden Er zijn twee soorten: inhalatie en injectie. In beide gevallen zijn er voordelen die de moeite waard zijn om te benadrukken.

Als we het hebben over de toepassing van anesthesie bij huisdieren, is het belangrijk om te weten in welke situaties het wordt toegepast. Meestal is anesthesie nodig bij geplande castratiechirurgie, tandsteenverwijdering, orthopedische chirurgie of een noodgeval.

Nu is het essentieel dat de mentor de dierenarts alle mogelijke informatie geeft over de gezondheid van je hond, want afhankelijk van de aandoening kan de narcose gevaarlijk zijn. In deze tekst verduidelijken we enkele twijfels over de soorten narcose. verdoving bij honden en de risico's ervan.

Welke soorten verdoving worden gebruikt bij honden?

Zoals hierboven vermeld, zijn er twee soorten verdoving bij honden Daarnaast zijn er nog twee andere mogelijkheden: plaatselijke verdoving en algehele verdoving. Elk van deze heeft een heel specifiek doel, met duidelijk omschreven voordelen. Vergeet niet dat de dierenarts bepaalt welk type verdoving je hond krijgt. Hieronder leggen we ze allemaal een beetje uit.

Inhalatieanesthesie bij honden

Dit type anesthesie is een van de veiligste die er bestaan binnen de huisdierenwereld. De prijs is hoger en vereist de aanwezigheid van een dierenarts die gespecialiseerd is in anesthesie.

Het verschil van deze verdoving bij honden Het is de anesthesist die verantwoordelijk is voor het regelen van de hoeveelheid verdoving die door de hond wordt ingeademd. Alles varieert afhankelijk van de operatie en als het nodig is om het dier eerder wakker te maken dan gepland, verloopt de procedure sneller en veiliger.

Deze techniek is veel gebruikt bij oudere honden, braquicefálicos of met enige comorbiditeit Het garandeert meer veiligheid bij het uitvoeren van complexere ziekenhuisprocedures.

Injecteerbare anesthesie

Veel mensen weten niet zeker of de injecteerbare anesthesie is veilig Het kan intramusculair of intraveneus worden toegediend en is het meest gebruikte type omdat het betaalbaarder is en geen specifieke apparatuur vereist.

Het is belangrijk dat de dierenarts de gezondheid van de hond controleert, zodat kan worden bepaald welk medicijn zal worden gebruikt op het moment dat de verdoving wordt toegediend. Omdat het wordt toegediend door middel van een injectie, moet worden gewacht tot het medicijn is gemetaboliseerd in het organisme van het dier om effect te hebben.

Naast deze twee soorten verdoving waarbij het dier bewusteloos is, bestaat er nog de lokale verdoving. Weinig gebruikt, omdat de honden meestal niet meewerken tijdens procedures, kan ze in sommige gevallen toch gebruikt worden.

Plaatselijke verdoving

Plaatselijke verdoving wordt gebruikt om de zenuwimpulsen in een specifiek te opereren gebied te blokkeren. Het is belangrijk om te benadrukken dat het dier hierdoor niet het bewustzijn verliest. verdoving bij honden kan worden toegepast als zalf, spray, spinaal, intraveneus of intra-articulair.

Het wordt vaak gebruikt bij minder invasieve operaties, zoals het verwijderen van tumoren of nagels. Het wordt ook vaker gebruikt bij rustige dieren.

Gevaren bij het gebruik van anesthesie

Het is belangrijk dat de voogd, voordat hij/zij beslist in welke kliniek hij/zij zijn/haar huisdier achterlaat, controleert of in de ruimte alle noodapparatuur aanwezig is, naast dierenartsen die in staat zijn om hem/haar bij te staan in geval van nood. Het is de verantwoordelijkheid van de voogd om de hele risicobeschrijving te lezen.

Alle verdoving bij honden Deze reacties kunnen variëren van kleine veranderingen tot ernstiger gevallen als anafylactische shock of de dood. Om dit te voorkomen, is het van fundamenteel belang dat de dierenarts de hond onderzoekt en precies weet wat zijn gezondheidstoestand is.

Voordat ze een verdoving uitvoeren, vragen dierenartsen meestal om tests om de gezondheid van het huisdier te evalueren, zoals een elektrocardiogram en bloedbeeld. Vóór de verdoving wordt ook aangeraden om te eten en te drinken. Geen enkele procedure is helemaal veilig, maar als je de richtlijnen van de behandelende arts volgt, verminder je de risico's.