Spis treści
O mrówkojad olbrzymi ( Myrmecophaga tridactyla ) jest zwierzęciem z rzędu "pilosa" i występuje również pod nazwami mrówkojad, mrówkojad, mrówkojad-koń, jurumi lub jurumim oraz bandeira lub bandurra.
Długość tego gatunku waha się od 1 do 1,2 m dla samic i od 1,08 do 1,33 m dla samców. wynosi 31,5 kg, ale może osiągnąć 45 kg.
W tym tekście możesz sprawdzić niezwykłe cechy mrówkojada olbrzymiego i szczegóły na jego temat. Miłej lektury!
Czy mrówkojad jest ssakiem?
Jeśli chcesz dowiedzieć się, czy mrówkojad jest ssakiem, wiedz, że to stwierdzenie jest prawdziwe. Zwierzę pochodzi z Ameryki i można je rozpoznać po długim pysku i ogonie.
Ponadto gatunek ten ma kolory, które zwykle wahają się od brązowego do szarego, z czarno-białym ukośnym paskiem. Ponadto sierść jest gruba i długa.
Gdzie żyje mrówkojad olbrzymi?
Siedlisko mrówkojada jest głównie lądowe, ale ssak ten żyje w różnych środowiskach, dlatego toleruje takie miejsca jak sawanny, lasy, czyste i obsadzone pola, a nawet różne wysokości.
Zobacz też: Palma Veitchia: poznaj ulubioną roślinę architektów krajobrazuCo więcej, ciekawostką jest to, że bez trudu wspina się na drzewa i wysokie kopce termitów, a także potrafi pływać w szerokich rzekach.
Czym żywi się zwierzę?
Sama nazwa mrówkojad jest sugestywna, ponieważ żywi się on głównie mrówkami i termitami i może zjeść do 30 tysięcy tych owadów dziennie.
Ponadto ssak ten nie ma zębów i kieruje się wyostrzonym zmysłem węchu, aby znaleźć ofiarę, zwłaszcza że gatunek ten jest prawie ślepy.
Jaki jest okres ciąży mrówkojada olbrzymiego?
Średni okres ciąży tego zwierzęcia wynosi od 183 do 190 dni, więc samica rodzi jedno szczenię na raz i nosi je na plecach przez 6 do 9 miesięcy.
Szczeniak rodzi się z otwartymi oczami i waży średnio 1,2 kg. Na grzbiecie matki czuje się bezpiecznie i znajduje wszystko, czego potrzebuje - miłość, ochronę, ciepło i jedzenie.
Czy gatunek jest zagrożony?
Gatunek ten jest wymieniony przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) jako narażony na wyginięcie.
Zobacz też: Czym jest psi kolektyw - dowiedz się wszystkiego
W związku z tym głównymi zagrożeniami w odniesieniu do ryzyka wyginięcia są:
- Pożary lasów;
- Uderzenia i ucieczki na drogach;
- Rolnictwo i hodowla zwierząt;
- Zatrucia środkami owadobójczymi do zwalczania szkodników na plantacjach;
- Wylesianie;
- Polowanie i pogoń;
- Utrata siedlisk, między innymi.
Strategie ochrony tego ssaka obejmują edukację ekologiczną, wiedzę i zrównoważony rozwój, a także badania mające na celu zrozumienie najlepszych sposobów ochrony egzotycznych zwierząt.
Czytaj więcej