খেজুৰ কেনেকৈ টবত বা পোনে পোনে মাটিত ৰোপণ কৰিব লাগে

খেজুৰ কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব লাগে জানিবলৈ মনত ৰাখিব যে এইটো ৩৫ মিটাৰ উচ্চতা পৰ্যন্ত হ’ব পৰা ফলৰ গছ। ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপুনি ট্ৰেত খেজুৰ ৰোপণ কৰিব নোৱাৰে, কিয়নো এইটোও সম্ভৱ।

খেজুৰ হৈছে মধ্যপ্ৰাচ্যৰ স্থানীয় উদ্ভিদ, যিবোৰে উষ্ণ ঠাই ভাল পায় আৰু গজিবলৈ প্ৰচুৰ পৰিমাণে ৰ'দ, পোহৰ আৰু পানীৰ প্ৰয়োজন হয় ভালদৰে বিকশিত হয়।

খেতি আৰম্ভ কৰিবলৈ ৰোপণ তুলনামূলকভাৱে সহজ। যাতে আপুনি কৰিবলগীয়া সকলো কাম জানিব পাৰে, আমি তলত খেজুৰ কেনেকৈ খেতি কৰিব লাগে সেই বিষয়ে বুজাই দিম। আমাৰ লগত আহক!

খেজুৰ কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব লাগে সেই বিষয়ে পদক্ষেপ অনুসৰি

খেজুৰ ৰোপণৰ প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল বীজবোৰ ভালদৰে বাছি লোৱা। ইয়াৰ বাবে পকা ফলবোৰ লৈ গুটিবোৰ আঁতৰাই বৈ যোৱা পানীৰ তলত ভালদৰে পৰিষ্কাৰ কৰিব লাগে। তাৰ পিছত, পৰিষ্কাৰ পানীৰ পাত্ৰ এটাত কিছু গুটি থৈ দিব।

তিনি-চাৰি দিনৰ ভিতৰত পাত্ৰটোৰ পানী সলনি কৰি দিব যাতে ইয়াৰ পৰা বেয়া গোন্ধ নাযায় বা পোক-পৰুৱা আকৰ্ষণ নহয়। এই সময়ছোৱাৰ শেষত আপুনি আপোনাৰ খেজুৰৰ গুটিবোৰ অংকুৰিত কৰিবলৈ কিছুমান বেগ প্ৰস্তুত কৰিব লাগিব।

ডাঠ ডাঠ বেগত, যিবোৰ অধিক প্ৰতিৰোধী, আপুনি ভাল মানৰ মাটি আৰু জৈৱিক পদাৰ্থ ৰাখিব লাগে। প্ৰতিটো মোনাত এটাকৈ বীজ দিব, প্ৰায় এক ইঞ্চি বা দুই ইঞ্চি দকৈ পুতি থওক। সপ্তাহত অন্ততঃ এবাৰ পানী দিব লাগে।

যেতিয়া বীজবোৰ অংকুৰিত হয় তেতিয়া পাৰেমাটিলৈ স্থানান্তৰিত হয়। এটা ডাঙৰ ফুলদানি বাছি লওক, তলত ফুটা কৰি অতিৰিক্ত পানী নিষ্কাশন কৰাত সহায় কৰক, আৰু তাত মাটি ভৰাই লওক।

ভালকৈ পানী দিয়ক, বাগিচাৰ সঁজুলিৰ সহায়ত সৰু গাঁত এটা খান্দি অংকুৰিত বীজখিনি ৰাখক। মাটিৰে ঢাকি দিব যাতে ই বেছি দ নহয় আৰু অপেক্ষা কৰক।

পাত্ৰটো অতি ৰ’দঘাই ঠাইত ৰাখিব লাগে, আৰু প্ৰয়োজন অনুসৰি পানী দিব লাগে।

এতিয়া যেতিয়া আপোনাৰ হাতত ইতিমধ্যে আছে খেজুৰৰ বীজ কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব লাগে আৰু খেজুৰৰ বীজ কেনেকৈ অংকুৰণ কৰিব লাগে জানে, আপুনি এই আচৰিত ফলটোৰ বিষয়ে অধিক আৱিষ্কাৰ কৰিবলৈ সাজু।

খেজুৰৰ উপকাৰীতা

খেজুৰত আঁহ অতি সমৃদ্ধ , যি... অন্ত্ৰৰ সঠিক কাৰ্য্যকলাপত অৰিহণা যোগায়। ইয়াৰ উপৰিও ইহঁতে প্ৰাকৃতিক এন্টিঅক্সিডেন্ট হিচাপে কাম কৰে আৰু চেনিৰ ঠাইত বিভিন্ন প্ৰস্তুতিত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।

খেজুৰেৰে প্ৰস্তুত কৰা কেক, মিঠাই আৰু কুকিজৰ বহুতো ৰেচিপি আছে যিবোৰ চেনি সেৱন নিষিদ্ধ কৰা লোকে খাব পাৰে। ইয়াৰ আকৰ্ষণীয় সোৱাদৰ উপৰিও ই তেজত থকা চেনিৰ পৰিমাণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে, যিটো ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ বাবেও অতি উপযোগী হ’ব পাৰে।

অৱশ্যেই এই ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ সৈতে অনুসৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় এজন বিশেষজ্ঞ চিকিৎসক যিয়ে দৈনিক নিৰাপদ পৰিমাণৰ পৰামৰ্শ দিব পাৰে।

আপুনি ঘৰতে খেতি কৰিব পৰা আন উদ্ভিদ, ফুল আৰু ফলমূলৰ গছৰ বিষয়ে অধিক জানিব বিচাৰেনে? কোবাছিৰ ব্লগত এটা ধাৰাবাহিক আছেপৰামৰ্শৰ! ব্লেকবেৰী খেতিৰ এই লেখাটোৰ পৰা অন্বেষণ আৰম্ভ কৰিলে কেনেকুৱা হ’ব?

ঘৰত খেতি কৰা ফল-মূল আৰু শাক-পাচলিবোৰ অতি সোৱাদযুক্ত, ইয়াৰ উপৰিও কীট-পতংগৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা বিষাক্ত সামগ্ৰীৰ পৰা মুক্ত। বিশাল চোতাল বা বাগিচা থকা ঘৰত থকাৰ প্ৰয়োজন নাই, ঘৰত সৰু শাক-পাচলিৰ বাগিচা আৰু আনকি উলম্ব বাগিচাও থকাটো সম্ভৱ।

আমাৰ ব্লগত অধিক সম্ভাৱনা বিচাৰি উলিয়াওক আৰু আচৰিত হওক !