Canine distemper: အဲဒါက ဘာနဲ့ သင့်ခွေးကို ဘယ်လိုကာကွယ်မလဲ။

Distemper သည် ခွေးများကို ထိခိုက်စေနိုင်သော အဆိုးရွားဆုံးရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေး၏အသက်တာ၏ မည်သည့်အဆင့်တွင်မဆို ဖြစ်ပွားနိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် ခွေးပေါက်ကလေးများ၊ အသက်ကြီးလာသောအခါ သို့မဟုတ် ကျန်းမာရေးပြဿနာမှ ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသောအခါတွင် ပို၍အဖြစ်များပါသည်။ အကြောင်းမှာ ဤအချိန်များတွင် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားသည် သဘာဝအတိုင်း နိမ့်ကျနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဤဆောင်းပါးတွင် စိတ်ဆိုးခြင်းဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ညစ်ညမ်းမှုဖြစ်ပွားပုံ၊ သင့်ခွေးနေမကောင်းဖြစ်နေပါက လက္ခဏာများကို ခွဲခြားသတ်မှတ်နည်းနှင့် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များက အများဆုံးလက်ခံသည့်ကုသမှုမှာ အဘယ်နည်း။

ဘာလဲ။ canine distemper

Canine distemper သည် အလွန်ကူးစက်တတ်သော ဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရောဂါဖြစ်သည်။ အလွန်ကူးစက်တတ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ပြောသောအခါ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် တိုက်ရိုက်ရော သွယ်ဝိုက်ရော ထိတွေ့နိုင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။

ရောဂါပိုးရှိသောခွေးသည် ရောဂါပိုးမရှိသောခွေးနှင့် တူညီသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေသောအခါတွင် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့မှုဖြစ်တတ်ပါသည်။ တစ်အိမ်တည်း သို့မဟုတ် တစ်ခန်းတည်း။ ကျန်းမာသောခွေးသည် နေမကောင်းသောခွေးနှင့် အိုးခွက်ပန်းကန်များကို မျှဝေသောအခါတွင် သွယ်ဝိုက်ထိတွေ့မှု ဖြစ်ပေါ်သည်။ ဤအခြေအနေတွင်၊ သောက်ရေတွင်းများ၊ အစာကျွေးခြင်း၊ အရုပ်များ၊ စောင်များ စသည်တို့မှတစ်ဆင့် ကူးစက်နိုင်သည်။

ခွေးသည် စိတ်တိုပြီး တစ်အိမ်တည်းတွင် အခြားခွေးများရှိနေပါက၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ အကြောင်းကြားရန် လိုအပ်ပါသည်။ ညစ်ညမ်းမှုဖြစ်ရန် အခွင့်အလမ်း အလွန်မြင့်မားသောကြောင့် မည်သို့ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရမည်ကို လမ်းညွှန်ရယူပါ။

၏ရောဂါလက္ခဏာများCanine distemper

Distemper သည် အခြားအကြောင်းရင်းများစွာနှင့် ရောထွေးနိုင်သော လက္ခဏာများပါရှိသော ရောဂါဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခွေးကို အာရုံစိုက်ပြီး တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာနှင့် ပုံမှန်ချိန်းဆိုရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်၊ အကြောင်းမှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဤလက္ခဏာများကို သိရှိနိုင်ရန် လေ့ကျင့်ထားသော မျက်လုံးရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

စိတ်တိုခြင်း၏ လက္ခဏာများကို များသောအားဖြင့် အဆင့်များ ခွဲထားသည်။ ပထမတစ်မျိုးမှာ အစာအိမ်နဲ့ အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ လက္ခဏာတွေဖြစ်တဲ့ အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်းနဲ့ ဗိုက်အောင့်ခြင်းတွေ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။

နောက်တစ်ခု၊ တိရိစ္ဆာန်၏ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းစနစ်ကို တိုက်ခိုက်သည်။ ယခုအချိန်တွင် အဖျားကြီးခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်းနှင့် နှာခေါင်းနှင့် ခွေးမျက်လုံးထောင့်များမှ ထွက်လာသော အဝါရောင်အစက်အပြောက်များကို သတိပြုမိနိုင်သည်။

စိတ်တိုခြင်း၏ နောက်ဆုံးအဆင့်မှာ အာရုံကြောဆိုင်ရာဖြစ်သည်။ ဤရောဂါတွင်၊ ခွေး၏ဗဟိုအာရုံကြောစနစ်ကို ထိခိုက်နေပြီဖြစ်ပြီး အဖြစ်များဆုံးလက္ခဏာများမှာ- အလိုအလျောက်ကြွက်သားကျုံ့ခြင်း၊ တက်ခြင်း၊ အမူအကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း၊ လေဖြတ်ခြင်းနှင့် အလိုအလျောက်အသံများထွက်ခြင်း၊ နာကျင်ခြင်းတို့ကို ညွှန်ပြပါသည်။ ခွေးသည် စက်ဝိုင်းအတွင်း လမ်းလျှောက်နိုင်သည် သို့မဟုတ် မလှုပ်ရှားနိုင်ဘဲ လေဖြတ်သွားနိုင်သည်။

စိတ်ဆိုးသောခွေးသည် ရောဂါ၏အဆင့်အားလုံးတွင် သေချာပေါက်မသွားနိုင်သည်ကို သင်သိရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူသည် အစောပိုင်းအဆင့်တွင် အလွန်ဖျားနာလာပြီး ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သင့်တွင် ဤလက္ခဏာများထဲမှ တစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်ခုထက်ပိုသော လက္ခဏာများကို ဖော်ထုတ်သောအခါအဖော်ကောင်း၊ မစောင့်ပါနဲ့။ ခွေးကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ခြင်းခေါ်ပါ။

ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်၊ ရောဂါရှာဖွေခြင်းနှင့် ကုသနည်း

သင့်ခွေးစိတ်တိုခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းမှာ သင်၏ ကာကွယ်ဆေးများကို ခေတ်မီအောင် ထိန်းသိမ်းထားရန်။ ကာကွယ်ဆေးအများအပြားသည် စိတ်တိုခြင်းနှင့် အခြားသောရောဂါများစွာကို ကာကွယ်ပေးပြီး ခွေးလေးဖြစ်စဥ်အချိန်၌ ပထမဆုံးထိုးခြင်းကို ခွေးအား ထိုးပေးရမည်ဖြစ်သည်။ သင့်ခွေးကို ကာကွယ်ဆေးများ အပ်ဒိတ်လုပ်နေခြင်းသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ခွေးသည် စိတ်ဆိုးသောဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ထိတွေ့ပြီး ရောဂါလက္ခဏာများပြလာပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ဆေးခန်းစစ်ဆေးမှုကို အခြေခံ၍ ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ပါသည်။ ရုံးတွင်ပြုလုပ်သည်)၊ သွေးစစ်ခြင်းနှင့် ဗိုင်းရပ်စ်ရှိခြင်း ရှိ၊ မရှိကို ညွှန်ပြမည့် သွေးစစ်ခြင်း နှင့် အညစ်အကြေးများကို လေ့လာခြင်း။

စိတ်တိုခြင်းအတွက် တိကျသော ကုသမှု မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် ညစ်ညမ်းမှုကို ကာကွယ်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ အသုံးပြုသောဆေးဝါးများသည် ရောဂါလက္ခဏာများကို သက်သာစေရန် သို့မဟုတ် ကုသရန် နှင့် ဆင့်ပွားကူးစက်မှုများအား ကာကွယ်ရန်ဖြစ်သည်။ ပဋိဇီဝဆေးများ၊ အစားအသောက်ဖြည့်စွက်စာများ၊ အဖျားနှင့် ချောင်းဆိုးခြင်းကို တိုက်ဖျက်ရန် ဆေးဝါးများ ညွှန်ကြားခြင်းနှင့် အညစ်အကြေးများကို ဖယ်ရှားရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်စေရန် ညွှန်ကြားလေ့ရှိပါသည်။

စိတ်ကျရောဂါသည် ပြင်းထန်သောရောဂါတစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် ခွေးသည် ရောဂါကင်းစင်သည့်အခါ၌ပင် နောက်ဆက်တွဲဖြစ်နိုင်သည်။ အဲဒါက တစ်သက်လုံးနေမယ်။ ထို့ကြောင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းနှင့် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှု ဂရုစိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးသည် ပြင်းထန်သော်လည်း ကောင်းမွန်သောသန့်ရှင်းရေးကို မခုခံနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဆောင်းပါးကဲ့သို့ပင်။ ဆက်ဖတ်ပါ။အကြံပြုချက်အချို့ဖြင့်-

• ခွေးများ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်ကူးစက်နိုင်ပါသလား။
• ဗိုက်နာနေသောခွေးများ- ကာကွယ်ခြင်းနှင့် စောင့်ရှောက်မှု
• သင့်ခွေးနားရွက်ကို မည်ကဲ့သို့သန့်ရှင်းရမည်နည်း။
• နွေဦးရာသီတွင် ခွေးများ- ပန်းပွင့်ရာသီအတွင်း အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်စောင့်ရှောက်မှု

Canine Distemper အကြောင်းပိုမိုလေ့လာရန်၊ TV Cobasi ရှိ အကြောင်းအရာအတွက် သီးသန့်ပြင်ဆင်ထားသည့် ဗီဒီယိုကို ကြည့်ပါ-