ခွေး၏အရေပြားပေါ်တွင်အနာများ - သူတို့ဘာဖြစ်နိုင်သလဲ

ခွေး၏အရေပြားပေါ်ရှိ ဒဏ်ရာများသည် ဖြစ်နိုင်သော အကြောင်းရင်းများစွာရှိပြီး အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ကုသမှုများစွာရှိသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးရှိ ဒဏ်ရာများကို စောစီးစွာ မှန်ကန်သော ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်ခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ကျန်းမာရေးကို ကောင်းမွန်စေပြီး ပြဿနာ ထပ်မံမဖြစ်ပွားစေရန် ဖြစ်နိုင်သည့်အခါတိုင်း ကာကွယ်ရန် မရှိမဖြစ် လိုအပ်ပါသည်။

ဤဆောင်းပါးတွင် ကျွန်ုပ်တို့ ဆွေးနွေးသွားပါမည်။ အခြားရောဂါလက္ခဏာများကြားတွင် ဒဏ်ရာများနှင့် ဆံပင်ကျွတ်သည့် ခွေးအတွက် ပို၍ မကြာခဏ ဖြစ်တတ်ပါသည်။

ခွေး၏အရေပြားပေါ်ရှိ ဒဏ်ရာများ- အဖြစ်အများဆုံး အကြောင်းရင်းများ

ဒဏ်ရာများကို ဂရုစိုက်ရန် ပထမအဆင့် ခွေး၏အရေပြားပေါ်တွင် အဖုများပေါက်ခြင်းရှိ၊မရှိသည် အမည်းစက်များ၏ အဓိကအကြောင်းအရင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိရန်ဖြစ်သည်။ ဒဏ်ရာများရှိသည့် ခွေးကလေးအတွက် အဖြစ်များဆုံးအဖြစ်များကို အောက်တွင်ဖော်ပြထားပါသည်။

အရေပြားရောင်ရမ်းခြင်း- မှို၊ ဘက်တီးရီးယား၊ မှို၊ မှိုစသည်တို့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပွားနိုင်သော အရေပြားဓာတ်မတည့်မှု။ Atopic dermatitis သည် တိကျသောကုသမှုခံယူရန် လိုအပ်သည့် နာတာရှည်ရောင်ရမ်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

ရွက်းများနှင့် မှက်များကြောင့်ဖြစ်ပွားသောဒဏ်ရာများ- အဆိုပါကပ်ပါးပိုးကြောင့်ဖြစ်ရသည့်အကိုက်များသည် ခွေး၏အရေပြားပေါ်တွင် အနာဖေးများဖြစ်စေနိုင်သည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များသည် ဆံပင်ကျွတ်သည်အထိ အရေပြားကို ပြင်းထန်စွာ ခြစ်မိတတ်သည်။

ဓာတ်မတည့်ခြင်းသို့ ဆက်သွယ်ပါ- တိရစ္ဆာန်ဆေးကုခန်းသုံးပစ္စည်းများဖြစ်သည့် သန့်ရှင်းရေးနှင့် အိမ်သန့်ရှင်းရေးစသည့် ပစ္စည်းများ၊ ခွေးများတွင် ပြင်းထန်သော ဓါတ်မတည့်မှုကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ထို့အပြင် စွယ်တောင်မှ ဆက်စပ်ပစ္စည်းများကို အသုံးပြုပါ။ကြပ်လွန်းသောကြိုးများနှင့် ကော်လာများနှင့် မသင့်လျော်သောအဝတ်အစားများကဲ့သို့သော သတိဖြင့်မသုံးပါက ဤဆိုးကျိုးကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

Scabies- Scabies သည် အဖြစ်များဆုံးအကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေးများတွင် ယားယံခြင်းနှင့် ဆံပင်ကျွတ်ခြင်း။ အမျိုးအစား နှစ်မျိုးရှိသောကြောင့် စုံစမ်းရန် လိုအပ်ပြီး ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခုမှာ (လူများအပါအဝင်) ကူးစက်နိုင်သည်)။

Piodermitis- ဗောက်များနှင့် ဒဏ်ရာများရှိသည့် ခွေးတွင် ၎င်းမှာ ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်၊ ဘက်တီးရီးယားပိုးကြောင့် ဖြစ်ပွားသော ကူးစက်ရောဂါ။ လက္ခဏာများတွင် ယားယံခြင်း၊ ယားယံခြင်း၊ အရည်ကြည်ဖုထခြင်း၊ ခြစ်ရာများပေါက်ခြင်း၊ အစက်အပြောက်များထွက်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။

အရေပြားကင်ဆာ- လုံလောက်သော အကာအကွယ်မရှိဘဲ နေရောင်ကို အလွန်အကျွံထိတွေ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်တတ်ပါသည်။ ၎င်းသည် အရေပြားနှင့် အမွေးနုရောင်ရှိသော ခွေးများကို မကြာခဏဆိုသလို သက်ရောက်လေ့ရှိသော်လည်း ၎င်းသည် မည်သည့်တိရစ္ဆာန်ကိုမဆို ထိခိုက်နိုင်သည်။

Canine leishmaniasis- ပရိုတိုဇန်းကြောင့်ဖြစ်သောရောဂါ။ နှာခေါင်းနှင့် ပါးစပ်တို့တွင် အရေပြားနှင့် အကျိအချွဲအမြှေးပါးများကို ဒဏ်ရာများဖြစ်စေသည်။ အရင်တုန်းကတော့ leishmaniasis ရှိတဲ့ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်တွေကို မဖြစ်မနေ ပယ်ချခဲ့ပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ ကုသလို့ရနေပါပြီ။

စိတ်ဖိစီးမှု- လုံလောက်တဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုမရှိသော ခွေးတစ်ကောင်ဟာ စိတ်ဖိစီးမှုများပြီး ငြီးငွေ့လာနိုင်ပါတယ်။ အရေပြားကို နာကျင်သည်အထိ ခြစ်ပြီး ကိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဒဏ်ရာများကို ကုစားရုံနှင့် မလုံလောက်ပါ။ စိတ်ဖိစီးရသည့် အကြောင်းရင်းကို တိုက်ခိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

စိတ်ဒဏ်ရာနှင့် ရန်ပွဲများ- လမ်းဘေးသို့ ဝင်ရောက်နိုင်သော ခွေးများနှင့် အခြားတိရစ္ဆာန်များသည် ရန်ပွဲ သို့မဟုတ် ဂိမ်းများတွင် ဒဏ်ရာရနိုင်ခြေပိုများပါသည်။ပြင်းထန်သော မတော်တဆမှုများတွင် ထိခိုက်ဒဏ်ရာရနိုင်သည့်အပြင် သန်စွမ်းသန်စွမ်းသည်။

ကျွန်ုပ်၏ခွေးတွင် အရေပြားဒဏ်ရာများရှိသည်- ၎င်းကို မည်သို့ကုသရမည်နည်း။

သင်တွေ့မြင်ရသည့်အတိုင်း၊ ခွေးတွေရဲ့ အရေပြားဒဏ်ရာတွေ ဖြစ်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေက အမျိုးမျိုးရှိပါတယ်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်မှ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ကျန်းမာရေးအခြေအနေ၏ ယေဘုယျအခြေအနေအား အကဲဖြတ်မှုအပေါ် အခြေခံ၍ ကုသမှုတစ်ခုစီအလိုက် ကွဲပြားသွားပါမည်။

ကာကွယ်ရေးနှင့် စောင့်ရှောက်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ သင်သည်-

• သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ကပ်ပါးကောင်များ (အတွင်းပိုင်းနှင့် ပြင်ပ) မှ အမြဲကာကွယ်ထားရန်။
• အိမ်သန့်ရှင်းရေးအတွက် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုပစ္စည်းများကိုသာ အသုံးပြုပါ။
• အဝတ်အစား၊ အိပ်ရာ၊ ကော်လာကဲ့သို့သော တစ်ဦးချင်းအသုံးပြုရန်အတွက် ပစ္စည်းများကို ရွေးချယ်ပါ။ ခွေး၏ခန္ဓာကိုယ်အတွက် သင့်တော်သောအရွယ်အစားဖြစ်ပြီး အရည်အသွေးပြည့်မီသောပစ္စည်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
• ပုံမှန်မဟုတ်သည့်လက္ခဏာကို အမြန်ဆုံးသိရှိနိုင်စေရန် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အရေပြားကို အမြဲကြည့်ရှုလေ့လာပါ။

အစားအစာများ စားသုံးနိုင်သည် ခွေး၏အရေပြားပေါ်တွင် ဓာတ်မတည့်မှုနှင့် ဒဏ်ရာများကိုလည်း ဖြစ်စေသည်။ ထိုအခြေအနေတွင်၊ သင်၏မွေးရာပါသူငယ်ချင်းအတွက် အလုံခြုံဆုံးအစားအစာကိုရွေးချယ်ရန် သင့်တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ဆွေးနွေးပါ။