ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများ ဆုံးရှုံးသွားတတ်သည် ။ အဲဒါကိုရှာပါ။

ကျူရှင်ဆရာတွေ မေးတဲ့ အဓိကမေးခွန်းတွေထဲက တစ်ခုကတော့ - ခွေးတစ်ကောင်ဟာ အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ သွားတွေ ဘယ်အသက်မှာ ဆုံးရှုံးတတ်လဲ။ ဤမေးခွန်းကိုဖြေဆိုရန်နှင့် တိရိစ္ဆာန်သက်ကြီးရွယ်အိုများ၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို လျှော့ချရန် နည်းလမ်းများကို ရှင်းပြရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြည့်အစုံကို ပြင်ဆင်ထားပါသည်။ ထွက်ခွာသည်!

ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများဆုံးရှုံးသွားတတ်ပါသည်။

ခွေး၏အသက်အရွယ်ကို သတ်မှတ်ခြင်းသည် အမြဲတမ်းလွယ်ကူသောအလုပ်မဟုတ်ပါ၊ တိရိစ္ဆာန်မျိုးရိုးအလိုက်၊ ဒါပေမယ့် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်တွေရဲ့ အဆိုအရတော့ ခွေးတစ်ကောင်ဟာ အသက် 7 နှစ်ကနေ အသက်ကြီးတယ်လို့ ယူဆနိုင်ပါတယ်။

ဤအချိန်မှစပြီး ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများ ဆုံးရှုံးသွားတော့သည်။ အသက်အရွယ်အပြင်၊ သွားမွှားမရှိသောခွေး ကိုဖြစ်စေသောအချက်မှာ အစာစားခြင်းအလေ့အထ ညံ့ဖျင်းခြင်းနှင့် ခံတွင်းသန့်ရှင်းရေးကို ဂရုမစိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ခွေးက ဘာကြောင့် သွားတွေ ဆုံးရှုံးရတာလဲ။

ခွေးလေး သွားတွေ ဆုံးရှုံးပြီး သွားတွေ ပြတ်သွားတာ မှာ နှစ်ခဏ ရှိတယ်။ သူတို့ထဲက ပထမဆုံးကလေးက အသက် ၄လကနေ ၇လကြားပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ဤအဆင့်တွင် တိရိစ္ဆာန်များသည် အမြဲတမ်း သွားဖုံးသွားခြင်း ပေါ်ပေါက်လာသဖြင့် ၎င်းတို့၏ သွားဖုံးကို ပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်သည်။

အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ၊ ခွေးများသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများဆုံးရှုံးစေသော အကြောင်းရင်းများ မတူပါ။ သွားဖုံးကို အားနည်းစေတဲ့အပြင် အညစ်အကြေးတွေ စုပုံလာစေပါတယ်။tartar သည် သွားဖုံးကို နုနယ်စေပြီး ခွေးသည် သွားများကင်းစင်လာသည် ။

ခွေးများသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများဆုံးရှုံးရခြင်းက အဘယ်နည်း။

အတွက် များစွာအထောက်အကူဖြစ်စေသော အချက်နှစ်ချက်ရှိပါသည်။ ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများ ဆုံးရှုံးသည်။ ကျွေးမွေးပြုစုနိန်ရေ အရည်အချင်းမရှိခြင်း။ နှစ်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ အစာအညစ်အကြေးတွေနဲ့ အညစ်အကြေးတွေ စုပုံလာမှုက ဘက်တီးရီးယားတွေကို ထုတ်ပေးပြီး သွားတွေကို အားနည်းစေပါတယ်။

ကတ္တရာစေးအပြင်၊ တိရစ္ဆာန်များ၏ သွားများတွင် အကြွင်းအကျန်များစုပုံနေခြင်းသည် သွားဖုံးရောင်ခြင်းနှင့် သွားဖုံးရောဂါများကဲ့သို့ ပိုမိုပြင်းထန်သောရောဂါများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် တိရစ္ဆာန်များတွင် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများ ဆုံးရှုံးသွားခြင်းအပေါ် တွေးတောကာ အမြစ်များကို ပိုမိုနုနယ်စေရန် ၎င်းတို့တွင် တာဝန်ရှိသည်။

မင်းရဲ့ခွေးဟာ သွားတွေမရှိအောင် ဘယ်လိုတားဆီးနိုင်မလဲ။

ခွေးတွေက အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ သွားတွေဆုံးရှုံးဖို့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ၊ ဒါပေမယ့်၊ ပိုင်ရှင်သည် ဤသက်ရောက်မှုများကို လျော့နည်းစေရန် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ဂရုစိုက်မှု ဆက်တိုက်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ တိရစ္ဆာန်၏ခံတွင်းကျန်းမာရေးကို ထိန်းသိမ်းပေးသည့် အလေ့အကျင့်အချို့အကြောင်း လေ့လာပါ။

အရည်အသွေးပြည့် အစားအစာများကို ကမ်းလှမ်းပါ

ကျွန်ုပ်တို့၏ ခွေးအစာများကို စစ်ဆေးပါ

ခွေးများ သွားများဆုံးရှုံးခြင်း၏ ဆိုးကျိုးများကို လျှော့ချရန် ပထမအဆင့် အရည်အသွေးပြည့်မီသော အစာများကို ပေးဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် ဆားနှင့် ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များ မြင့်မားစွာပါဝင်သော အစာကြွင်းစားကျန်များသည် အဆိပ်သင့်စေပါသည်။တိရစ္ဆာန်များသည် သွားပေါက်များ၊ ဘက်တီးရီးယားအလွှာများနှင့် tartars များ၏အသွင်အပြင်ကို အရှိန်မြှင့်ပေးသည်။

သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏သွားများကိုနေ့စဉ်တိုက်ပါ

ထိုနည်းအတိုင်းပင် သင့်သွားတိုက်ခြင်းမှာ ခံတွင်းကျန်းမာရေးကိုထိန်းသိမ်းရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ကျူရှင်ဆရာများ ၊ ခွေးများအတွက် စောင့်ရှောက်မှုသည် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များက တစ်နေ့တစ်ကြိမ် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် အကြံပြုထားသည်။ ဒါမှ အညစ်အကြေးတွေ စုပုံလာတာကို ရှောင်ရှားပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် သွားဖုံးကို သန့်ရှင်းစေပြီး ကျန်းမာစေပါတယ်။

အရုပ်များနှင့် အဆာပြေများတွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံပါ

နေ့စဉ် သွားတိုက်ခြင်းအတွက် အကျုံးဝင်သော အခြားရွေးချယ်စရာမှာ ခွေးသွားများကို သန့်ရှင်းစေသော အဆာပြေအစာများနှင့် အရုပ်များတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခြင်း ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်တွေပျော်နေချိန်မှာ သွားတွေကို သန့်ရှင်းအောင် ကူညီပေးတဲ့ စျေးကွက်ထဲမှာ ခွေးသွားကိုက်တံ အမျိုးမျိုးရှိပါတယ်။

တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်ပါ

ခွေး၏ခံတွင်းသန့်ရှင်းရေးနှင့် နေ့စဉ်စောင့်ရှောက်မှုအပြင် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် အချိန်အခါအလိုက် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးခြင်းဖြင့် ဖြစ်နိုင်သော သွားဖုံးရောဂါကို ကာကွယ်ရန် ကူညီပေးပါသည်။ စမ်းသပ်မှုများအားဖြင့်၊ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်သည် ရောင်ရမ်းခြင်း သို့မဟုတ် ရောဂါပိုးဝင်ခြင်း၏ လက္ခဏာများကို သိရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး ခွေးသည် သွားများစောစီးစွာ သွားမပေါက်စေရန် တားဆီးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများဆုံးရှုံးသည်- ဘာလုပ်ရမလဲ။

သင့် ခွေးသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ သွားများဆုံးရှုံးသည်ကို သတိပြုမိပြီးပြီလား ၊ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ? အရမ်းရိုးရှင်းပါတယ်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ဆီ သွားလည်ခြင်းဖြင့် အစပြုပါတယ်။သူသည် တိရစ္ဆာန်၏လက်တွေ့အခြေအနေကို အကဲဖြတ်မည်ဖြစ်ပြီး မည်သည့်ကုသမှုသည် အသင့်လျော်ဆုံးဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြမည်ဖြစ်သည်။

ဤအခြေအနေအတွက် အသုံးအများဆုံး ကုသမှုအမျိုးအစားများမှာ ရောင်ရမ်းမှုကို ဆန့်ကျင်သော ဆေးဝါးများ စီမံပေးခြင်းနှင့် ခွေးကလေး၏ ခံတွင်းကျန်းမာရေး အခြေအနေနှင့် ပိုမိုပြည့်စုံသော အစားအစာကို ရိက္ခာအဖြစ် ပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်သည်။

ယခု အသက်ကြီးလာသောအခါ သင့်ခွေးသည် သွားများဆုံးရှုံးသောအခါ ဘာလုပ်ရမည်ကို သင်သိပြီ၊ ယနေ့ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ခံတွင်းကျန်းမာရေးကို မည်ကဲ့သို့ စတင်ဂရုစိုက်မည်နည်း။ သူကျေးဇူးတင်နေမယ်ဆိုတာ သေချာပါတယ်။