Inhoudsopgave
De calciumconcentratie in het bloed van zoogdieren is essentieel voor de gezondheid van verschillende processen in het lichaam, met name de zenuw- en spierfuncties. Het ontbreken van de ideale hoeveelheid van dit mineraal in het bloed vormt een reëel gevaar voor de gezondheid van het dier en staat op veterinair gebied bekend als hypocalciëmie bij honden.
Deze ziekte komt vaak voor bij de geboorte van melkkoeien, maar kan ook vrouwelijke honden en katten treffen.
In de laatste gevallen wordt de behandeling van ernstige symptomen meestal bemoeilijkt. Dit gebeurt omdat huisdieren, in tegenstelling tot productieve dieren zoals vee, meestal niet worden afgeleverd door dierenartsen die voorbereid zijn om te reageren op hypocalciëmie.
Symptomen van hypocalciëmie bij honden
Volgens experts is hypocalciëmie bij dieren direct gekoppeld aan afkalven en prepartum scenario's doordat koeien en andere zoogdieren meer geneigd zijn mineralen te verliezen tijdens het afkalven.
In deze context wijzen dierenartsen erop dat de ernst van de symptomen van calciumtekort in het bloed wordt bepaald door de metabolische en hormonale capaciteit van zoogdieren om de concentratie van deze stof in het lichaam te reguleren.
In gevallen waarin hypocalcaemie zich op een lichte tot matige manier manifesteert, kan het dier symptomen vertonen zoals een vermindering in beweging en eetlust. Ook in deze gevallen kunnen prikkelbaarheid in gedrag en onwillekeurige spiertrillingen voorkomen.
Als het calciumtekort in het bloed matig tot hoog is, kan de vrouw niet meer op haar benen staan en zal ze waarschijnlijk gaan liggen met haar borst op de grond, met een aanzienlijke daling van de lichaamstemperatuur en een daling van het bewustzijnsniveau.
In de meest acute stadia van hypocalciëmie vertonen koeien, katten en honden de neiging om op hun zij te gaan liggen met hun poten naar voren. Door het verlies van een deel van de zenuwfuncties is er ook kans op bewustzijnsverlies en kunnen ze in coma raken.
Preventie en behandeling van de ziekte moeten worden uitgevoerd door specialisten
De belangrijkste risicofactoren voor ernstige vormen van de ziekte zijn meestal: lage bijschildklierhormoonspiegels, vitamine D-tekort, nierfunctiestoornissen, slechte voeding, obesitas en pancreatitis.
Voor meer informatie over preventieve zorg tegen hypocalciëmie bij het dier, is het essentieel dat de verzorger de hele drachtperiode nauwgezet een specialist raadpleegt.
Zoals je in deze tekst hebt kunnen lezen, kunnen gevallen van hypocalciëmie ernstig zijn en reële risico's inhouden voor de overleving van koeien, katten en honden na het kalven.
Daarom moet de voogd bij het opmerken van een van de symptomen die in dit artikel worden genoemd met spoed naar een specialist gaan. In gevallen waarin de symptomen lijken op de symptomen die worden beschreven in de matige en ernstige fasen van de ziekte, moet deze urgentie nog groter zijn.
Zie ook: Franse Bulldog voeding: bekijk de beste opties in 2023Om gevallen van hypocalciëmie te behandelen, kunnen dierenartsen ervoor kiezen om intraveneuze toedieningen te gebruiken om de calciumbalans in het bloed van het dier te herstellen.
Zie ook: Hoe voorkom je ruzie?Het is echter de moeite waard om erop te wijzen dat dergelijke toepassingen noodzakelijkerwijs door ervaren specialisten moeten worden uitgevoerd. Volgens de wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp kan het te snel toedienen van deze oplossingen namelijk leiden tot hartritmestoornissen en een fatale hartstilstand.
Meer weten over de gezondheid van huisdieren? Volg Cobasi's blog:
- Hypoallergeen voedsel: redding voor huisdieren met allergieën
- Zwangerschap bij honden: hoe weet u of uw hond zwanger is?
- Psychologische zwangerschapspup: hoe te herkennen en te verzorgen
- Hartritmestoornissen bij honden
