Puppy hijgen: wanneer moet ik me zorgen maken?

Een hijgende hond kan een moment van grote vreugde en opwinding uitdrukken of een waarschuwingssignaal dat zijn oppasser in de gaten moet houden. Wat de twee scenario's van elkaar onderscheidt, is de context en de aanvullende signalen die in de situatie aanwezig zijn.

In tegenstelling tot mensen transpireren honden niet en daarom moeten hun organismen alternatieve manieren zoeken om hun lichaamstemperatuur te regelen.

Dit verklaart waarom het zo normaal is om een hijgende hond te zien rennen op het plein of gewoon thuis te zien liggen op een warme dag. Het is tenslotte een van zijn manieren om zijn lichaam af te koelen.

In andere situaties kan een piepende ademhaling echter duiden op een probleem en onmiddellijke aandacht van je verzorger vereisen.

In dit artikel bespreken we een aantal van die situaties die meer aandacht vereisen. Lees verder en wees er klaar voor om je huisdier in deze scenario's te helpen!

Wanneer een hijgende puppy problemen kan signaleren

Als je tijdens een wandeling of op een benauwde dag een hijgende hond opmerkt, weet dan dat dit niet meer is dan een alledaagse situatie. Er zijn een paar andere scenario's waarbij deze geschrokken ademhaling onmiddellijke actie van de oppasser kan vereisen.

Om het verschil tussen de twee momenten vast te stellen, is het nodig om de symptomen te kennen die, samen met het feit dat de hond hijgt, om bezorgdheid vragen.

Volgens de specialisten zijn enkele van deze bijkomende tekenen: ademnood - een situatie die meestal wordt aangetoond door de gestrekte nek en de tong naar buiten, met de bedoeling om de luchtwegen te openen; hoesten; paarse tong; beven; apathie; rusteloosheid.

Bij het zien van een hond die hijgt en deze symptomen vertoont, is de meest aangewezen houding om zo snel mogelijk een dierenarts te zoeken die de diagnose van een mogelijk probleem kan stellen.

Sommige van deze tekenen wijzen echter op ernstiger problemen dan andere. In het geval van een paarse tong, bijvoorbeeld, is het essentieel dat de voogd onmiddellijk een specialist zoekt.

Mogelijke aanwijzingen voor elk van de symptomen

Zoals je in het vorige onderwerp hebt gelezen, is het zoeken naar een dierenarts die een nauwkeurige diagnose kan stellen een onmisbare houding voor een verantwoordelijke en zorgvuldige voogd.

Als nieuwsgierigheid zal deze tekst echter enkele van de mogelijke problemen beschrijven die worden aangegeven door de combinatie van een hijgende hond met de beschreven symptomen. Nogmaals, het moet worden benadrukt dat de diagnose moet worden gesteld door een specialist en zelfmedicatie door de verzorger is volledig gecontra-indiceerd.

Hijgende hond met tekenen van apathie: dit scenario kan erop wijzen dat het huisdier lijdt aan cardiovasculaire problemen.

Gebrek aan eetlust en verdriet: het kan zijn dat het huisdier pijn heeft. Een klinisch onderzoek door de specialist is belangrijk om vast te stellen waar het zit en wat de oorzaak is.

Hoesten: een hond die snel ademt en herhaaldelijk hoest, kan wijzen op ademhalingsmoeilijkheden.

Hond die trilt terwijl hij hijgt: dit teken kan duiden op een neurologische verandering en mogelijk op een vergiftiging. In dit geval is het noodzakelijk om op te letten en dringend een dierenarts te zoeken.

Onrustig en piepend huisdier: deze situatie kan duiden op een geval van angst als gevolg van een vergiftigingsprobleem of een ander probleem dat zijn oorsprong vindt in het zenuwstelsel. Als deze symptomen gepaard gaan met problemen bij het voortbewegen, moet er dringend een specialist worden gezocht.

Een hijgende hond met een paarsachtige tong: hij kan lijden aan een zuurstofprobleem in zijn organisme. Deze situatie vereist ook onmiddellijke actie van de kant van de verzorger bij het zoeken naar een dierenarts.

Wil je meer weten over de verzorging van puppy's? Bekijk dan Cobasi's blog:

• Dysplasie bij honden en katten: hoe om te gaan met de ziekte?
• Puppy gestoken door bij: wat moet ik doen?
• Canine otitis externa: hoe herkennen en behandelen?
• Leveraandoeningen bij honden: de belangrijkste leverproblemen