পেৰুৰ গিনিপিগ: প্ৰজাতিটোৰ বিষয়ে সকলো

আপুনি কেতিয়াবা পেৰুৰ গিনিপিগ দেখিছেনে আৰু পোহনীয়া জন্তু হিচাপে এটা ল'ব বিচাৰিছেনে? বাৰু, সেইটো এটা ডাঙৰ ধাৰণা! ইহঁত স্বাধীন, সৰু, বন্ধুত্বপূৰ্ণ আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণত সহজ জীৱ-জন্তু। ইয়াৰ উপৰিও ঘৰৰ পৰা আঁতৰত বহু সময় কটোৱা বা এপাৰ্টমেণ্টত থকা লোকৰ বাবেও ইহঁত অতি উত্তম।

কিন্তু আন যিকোনো পোহনীয়া জন্তুৰ দৰেই ইয়াৰ কিছুমান নিৰ্দিষ্ট প্ৰয়োজন আছে, যিবোৰ দীৰ্ঘদিন ধৰি প্ৰয়োজনীয় আৰু... সুখী জীৱন। সঠিক যত্ন ল’লে পেৰুৰ গাহৰিটো নিশ্চিতভাৱে অতি মৰমিয়াল পোহনীয়া জন্তু! গতিকে, ইয়াত, এই অতি মৰমলগা প্ৰজাতিটোৰ বিষয়ে অলপ কওঁ আহক।

পোহন জন্তুৰ মূল বৈশিষ্ট্য কি?

মধ্যমীয়া আকাৰৰ ৰোডেন্ট বুলি গণ্য কৰা... পেৰুৰ গিনি ফাউলৰ গড় জোখ ২৭ চে.মি. আৰু ইয়াৰ ওজন সৰ্বোচ্চ ১.২ কিলোগ্ৰাম। ইহঁতৰ আয়ুস প্ৰায় ৫ৰ পৰা ৮ বছৰৰ ভিতৰত ভিন্ন হ’ব পাৰে।

সৌন্দৰ্য্যৰ বাবে অতি আকৰ্ষণীয় এই সৰু প্ৰাণীটোৰ কোটটো দীঘল আৰু ৫০ চে.মি. পৰ্যন্ত দৈৰ্ঘ্য হ’ব পাৰে, বিভিন্ন ৰং উপস্থাপন কৰে আৰু আৰ্হি, যদিও ই সাধাৰণতে দ্বিৰঙী আৰু একৰঙী।

পেৰুৰ গিনিপিগ অতি নম্ৰ, মৰমিয়াল আৰু মনোযোগী। ইয়াৰ টিউটৰসকলৰ বাবে ই এক ডাঙৰ কোম্পানী হোৱাৰ লগতে অতি মিলাপ্ৰীতি আৰু বন্ধুত্বপূৰ্ণ স্বভাৱও আছে। ইয়াৰ পিছতো তেওঁলোকে ভয় খাব পাৰে, আৰু সাধাৰণতে নতুন মানুহ, জীৱ-জন্তু বা ঠাইলৈ ভয় কৰে, গতিকে তেওঁলোকৰ লগত চিনাকি কৰাই দিওঁতে আপুনি শান্ত হোৱাটো প্ৰয়োজনবাতৰি.

গিনিপিগ হৈছে এনে প্ৰাণী যিয়ে গোটত থাকি ভাল পায়। সেয়েহে তেওঁলোকক সংগ লাগে আৰু নিসংগতাক বৰ ভালদৰে চম্ভালিব নোৱাৰে। টিউটৰসকলৰ বাবে আটাইতকৈ পৰামৰ্শ দিয়া কথাটো হ’ল তেওঁক “একমাত্ৰ সন্তান” হিচাপে লোৱা নহয়, বৰঞ্চ একে প্ৰজাতিৰ আন এজন সংগীৰ সৈতে অন্ততঃ ডাঙৰ-দীঘল কৰা।

পেৰুৰ গিনিপিগে কি খায়?

এই প্ৰসংগত আমি আপোনালোকক সোঁৱৰাই দিওঁ যে পেৰুৰ গিনিপিগৰ খাদ্যৰ ভিত্তি হৈছে তেওঁৰ জাতৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট খাদ্য। পোহনীয়া জন্তুৰ শৰীৰৰ প্ৰয়োজনীয় সকলো পুষ্টিকৰ উপাদানৰ নিশ্চয়তা দক্ষতাৰে দিয়ে, আৰু ইয়াৰ দৈনন্দিন খাদ্যৰ অংশ হ’ব লাগে, যাৰ ফলত টিউটৰে পোহনীয়া জন্তুৰ ওজন আৰু বয়স অনুসৰি পৰিমাণ নিৰ্ধাৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে।

অৱশ্যে আপুনি পাৰে লোমশ গিনিপিগৰ মেনুৰ পৰিপূৰক হিচাপে অন্য খাদ্য আগবঢ়াওক! আৰু এটা উৎকৃষ্ট বিকল্প হ’ল কবি, বিলাহী, বুটমাহ, এণ্ডিভ আৰু কচুৰ পাত। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান ফল যেনে কল, পেঁপা আৰু ষ্ট্ৰবেৰী মাজে মাজে পোহনীয়া জন্তুৰ ৰুটিনত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব পাৰি।

কিন্তু মনত ৰাখিব: যিকোনো খাদ্য সদায় সতেজ আৰু ভালদৰে ধুই লোৱা হ’ব লাগিব, যাতে খাদ্য বিষক্ৰিয়াৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰে। লগতে নিমখ, তেল, হালধি আৰু পিঁয়াজৰ দৰে চেনিং নাথাকিব!

পেৰুৰ গিনিপিগৰ বাবে ঘাঁহ আৰু আলফালফা ঘাঁহ সদায় উপলব্ধ হ'ব লাগিব! আঁহযুক্ত এইবিধ পোহনীয়া জন্তুৰ অন্ত্ৰৰ ট্ৰেনজিটৰ বাবে উপকাৰী খাদ্য। তদুপৰি ঘাঁহে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰেগিনিপিগৰ দাঁতৰ পোছাক আৰু ছিঙি যোৱাৰ সম্পৰ্কত।

এইটো মন কৰিবলগীয়া যে এই ৰোডেন্টৰ দাঁতৰ বৃদ্ধি বন্ধ নহয়। পোহনীয়া জন্তুটোৱে অনবৰতে চোবাই থকাটো প্ৰয়োজনীয়, যাতে আঘাত আৰু মেলক্লুচনৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰে।

আৰু সাৱধান! পেৰুৰ গিনিপিগ যথেষ্ট মিঠা। এইদৰে তেওঁলোকক আগবঢ়োৱা খাদ্যৰ পৰিমাণ ভালদৰে নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, যাতে এই পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ মেদবহুলতা আৰু অতিৰিক্ত ওজনৰ সৈতে জড়িত সমস্যাৰ সৃষ্টি নহয়।

যদি গিনিপিগক খুৱাই দিয়া বা আদৰ্শ পৰিমাণৰ বিষয়ে কোনো সন্দেহ থাকে, তেন্তে সদায় পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক যাতে তেওঁ পোহনীয়া জন্তুৰ সকলো পুষ্টিৰ প্ৰয়োজনীয়তা বিবেচনা কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

পোহনীয়া জন্তুৰ যত্ন কি?

প্ৰথম কথা, আপোনাৰ পেৰুৰ গিনিপিগৰ বাবে এটা অতি বিশাল পিঞ্জৰা আহৰণ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। যিমানেই ডাঙৰ সিমানেই ভাল! টিউটৰসকলে ঘৰত বহু সময় কটাব পাৰে আৰু পোহনীয়া জন্তুটোক মুক্তভাৱে চলাবলৈ দিব পাৰে যদিও লোমশ গিনি হিচাপে মদ্যপান কৰা, খাদ্য খুৱাই আনকি গা ধোৱাৰ দৰে বস্তুৰ উপৰিও অতি ডাঙৰ পিঞ্জৰা এটা কিনাটো আকৰ্ষণীয় হ’ব গাহৰিটো অতি পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্ন আৰু একে ঠাইতে নিজকে সকাহ দিবলৈ ভাল পায়।

অ’, আৰু পিঞ্জৰাৰ মজিয়াখন বাৰেৰে নিৰ্মিত নহয়, বা যদি আছে, তেন্তে কিছুমানেৰে ঢাকি থোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয় কাৰ্ডবৰ্ডৰ দৰে সামগ্ৰী। কাৰণ পোহনীয়া জন্তুটোৱে শেষত নিজৰ পাখি দুখন বাৰৰ খোলাৰ মাজত আবদ্ধ কৰি ৰাখিব পাৰে, যাৰ ফলত আঘাত হ’ব পাৰে।

অন্যপিঞ্জৰাৰ সৈতে জড়িত গুৰুত্বপূৰ্ণ যত্ন হ'ল সদায় ছাবষ্ট্ৰেটৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়া! যেতিয়াই অতি লেতেৰা বা অপ্ৰীতিকৰ গোন্ধ থাকে তেতিয়াই পৰিৱৰ্তন কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। আৰু, যিহেতু এই পোহনীয়া জন্তুটো অতি চঞ্চল আৰু শক্তি খৰচ কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়, সেয়েহে সুৰংগ আৰু গাঁতৰ দৰে আনুষংগিক বস্তুৰ নিশ্চয়তা দিয়াটো বাঞ্ছনীয়।