Μπορώ να δώσω ανθρώπινη βιταμίνη για σκύλους;

Η συναισθηματική εγγύτητα με τα κατοικίδιά τους τείνει να κάνει πολλούς κηδεμόνες να τα θεωρούν μέλη της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο, το ένστικτο της υπερπροστασίας οξύνεται και μας οδηγεί στην υιοθέτηση βλαβερών συνηθειών, όπως η αυτοθεραπεία. Εκεί βρίσκεται ο κίνδυνος. Μπορώ, για παράδειγμα, να δώσω ανθρώπινη βιταμίνη στο σκύλο;

Ο όρος "γονέας κατοικίδιων ζώων" έχει γίνει viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πράγματι, αποδίδει τον στενό δεσμό αρκετών κηδεμόνων με τα κατοικίδιά τους.

Ωστόσο, ο καθένας από εμάς τους φιλόζωους πρέπει να έχει κατά νου ότι το σώμα των τριχωτών φίλων μας έχει σημαντικές διαφορές από το δικό μας.

Έτσι, αν και η αυτοθεραπεία αντενδείκνυται σε κάθε περίπτωση, η εφαρμογή της στα κατοικίδια ζώα μπορεί να έχει ακόμη πιο επιζήμιες συνέπειες.

Για παράδειγμα, μπορώ να δώσω ένα δισκίο βιταμίνης C αν το παιδί μου έχει ένα ήπιο κρυολόγημα χωρίς να ανησυχώ ιδιαίτερα.

Μπορώ όμως να δώσω την ίδια ανθρώπινη βιταμίνη στον σκύλο; Η απάντηση είναι όχι! Υπάρχουν σπάνιες εξαιρέσεις που επικυρώνονται μόνο από τις ενδείξεις αξιόπιστων κτηνιάτρων.

Γνωρίζω ήδη ότι δεν μπορώ να δώσω ανθρώπινη βιταμίνη για σκύλους, αλλά τι γίνεται με άλλα φάρμακα;

Σε γενικές γραμμές, ο κύριος σκοπός των συμπληρωμάτων βιταμινών είναι να παρέχουν ένα διατροφικό συμπλήρωμα στη διατροφή του ατόμου ή του ζώου.

Οι ηλικιωμένοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα οστά κατά τη διάρκεια της ζωής τους, για παράδειγμα, συχνά καταλήγουν να λαμβάνουν ένα συμπλήρωμα με έμφαση στο ασβέστιο.

Βλέποντάς το από αυτή την οπτική γωνία, είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε γιατί δεν μπορώ να δώσω μια ανθρώπινη βιταμίνη σε έναν σκύλο. Εξάλλου, οι άνθρωποι και οι σκύλοι έχουν διαφορετικές φυσιολογικές ανάγκες και τα συμπληρώματα αυτά μπορούν να τις καλύψουν σε διαφορετικές συνθήκες.

Η αναποτελεσματικότητα και οι κίνδυνοι της κοινής χρήσης των τυπικά ανθρώπινων χαπιών με τα κατοικίδια ζώα, ωστόσο, δεν περιορίζονται στον τομέα των βιταμινών.

Το ίδιο συμβαίνει και όταν μιλάμε για φάρμακα.

Πολλά από τα φάρμακα που θεωρούνται αρκετά ασφαλή για τον άνθρωπο είναι εξαιρετικά τοξικά για τους σκύλους. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Αλλά, ακόμη και σε αυτά τα σενάρια, η χορήγηση του φαρμάκου μπορεί να γίνει μόνο από την ένδειξη ενός έμπιστου κτηνιάτρου.

Οι σχετικοί κίνδυνοι είναι σοβαροί και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη ανησυχία από κάθε υπεύθυνο κηδεμόνα.

Πώς να εντοπίσετε και να θεραπεύσετε ένα ζώο σε κατάσταση μέθης;

Γνωρίζετε ήδη ότι η απάντηση στην ερώτηση "μπορώ να δώσω ανθρώπινη βιταμίνη για σκύλο" είναι αρνητική. Επιπλέον, γνωρίζετε ήδη ότι αυτή η αντένδειξη επεκτείνεται και στον τομέα των φαρμάκων.

Για να μπορέσουμε να σας βοηθήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, το επόμενο βήμα είναι να γνωρίζουμε πώς να αναγνωρίζουμε ορισμένα από τα σημάδια που δίνουν οι φίλοι μας όταν είναι σε κατάσταση μέθης από ακατάλληλες ουσίες.

Σύμφωνα με την κτηνιατρική κοινότητα, τα συχνότερα συμπτώματα ενός μεθυσμένου σκύλου είναι: διάρροια, εμετός, κοιλιακό άλγος, απάθεια, υπερβολική σιελόρροια, τρόμος και σπασμοί.

Μόλις παρατηρήσει ένα από αυτά τα σημάδια, ο κηδεμόνας θα πρέπει να παραμείνει ήρεμος και να προσπαθήσει να θυμηθεί την τροφή ή το φάρμακο που μπορεί να προκάλεσε αυτή την κατάσταση, ενώ παράλληλα θα πρέπει να παραπέμψει επειγόντως σε κτηνιατρική κλινική.

Οπλισμένος με αυτές τις λεπτομέρειες, ο ειδικός θα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση κατά την επιλογή της θεραπείας.