Beroerte bij honden: oorzaken en behandelingen

Een beroerte bij honden komt niet zo vaak voor, maar als het gebeurt kan het erg gevaarlijk zijn. Hoewel het verschillende oorzaken heeft, treedt het over het algemeen op wanneer er een tekort aan bloed is in de hersenen van het huisdier.

Omdat het een goede prognose heeft, herstellen honden die een beroerte krijgen goed en blijven ze met weinig of geen restverschijnselen. Een snelle behandeling is echter noodzakelijk. Daarom is het belangrijk om met het huisdier naar een dierenarts te gaan zodra je de eerste tekenen van de ziekte opmerkt.

Dierenarts Joyce Aparecida dos Santos Lima, van Cobasi's Corporate Education, zal ons helpen meer te begrijpen over beroertes bij honden en hoe we het dier kunnen helpen.

Leer meer over de soorten beroertes bij honden en de belangrijkste oorzaken

Een beroerte bij honden komt veel minder vaak voor dan een beroerte bij mensen. Naar schatting treft de ziekte slechts 2% van de patiënten die bij een dierenkliniek komen.

De belangrijkste oorzaken van een beroerte zijn situaties die de vorm van de bloeddistributie in de hersenen van het huisdier wijzigen, dat wil zeggen wanneer er een onderbreking is in de toevoer van bloed naar de hersenen.

Deze aandoening staat bekend als ischemische of embolische beroerte en kan worden veroorzaakt door een trombus of een gescheurd bloedvat, waardoor de bloedstroom naar het verwachte gebied wordt verstoord.

In sommige gevallen is de ziekte gerelateerd aan hartproblemen, endocarditis, neoplasie - dat wil zeggen de aanwezigheid van tumoren -, het optreden van stolsels na een operatie, stollingsproblemen, infectieziekten zoals erliquiose of zelfs de migratie van parasieten in het hoofdgebied.

Wat zijn de symptomen van een beroerte bij honden?

Een van de belangrijkste vragen is of een hond met een beroerte pijn voelt, maar de symptomen van deze ziekte kunnen variëren.

Volgens Lima "moet de voogd alert zijn op de volgende neurologische symptomen: stuiptrekkingen, verlamming van een kant van het lichaam of ledematen, koorts, duizeligheid, verandering in lichaamshouding en in de bewegingen van het hoofd en/of de ogen. Als hij een van deze symptomen opmerkt, moet de voogd zo snel mogelijk gespecialiseerde hulp zoeken".

In het algemeen zijn de neurologische klinische symptomen het meest voorkomend. Daarom is het heel gebruikelijk dat een hond die een beroerte heeft gehad, toevallen vertoont; hemiparese - verlamming aan slechts één kant van het lichaam; een tekort aan houdingsreacties, moeite met het handhaven van de houding; hyperthermie; tetraparalyse en zeer snelle en onwillekeurige oog- en hoofdbewegingen.

In het geval van embolische beroerte kunnen de symptomen van een beroerte bij honden abrupt verschijnen; in het geval van hemorragische of ischemische beroerte kunnen ze vertraagd optreden.

Wat te doen om een hond met een beroerte te helpen?

Bij het opmerken van de symptomen van een beroerte bij honden, moet de mentor het huisdier op een comfortabele plaats laten om vallen te voorkomen in het geval dat het dier stuiptrekkingen krijgt. Na de eerste symptomen is het essentieel om een dierenarts te raadplegen om de juiste diagnose en behandeling van de ziekte te krijgen. Het ideale is dat de mentor een dierenziekenhuis of veterinair centrum zoekt om het dier te laten passeren voor de evaluatie van eenveterinair neuroloog.

Het is tenslotte deze professional die de nodige onderzoeken zal aanvragen om de diagnose met volledige zekerheid te kunnen stellen en de beste behandeling te kunnen voorschrijven. "Over het algemeen worden bloed-, urine- en ontlastingstests, elektrocardiogrammen, hersenvochtanalyses en beeldonderzoeken met hoge definitie - gecomputeriseerde tomografie (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) - aangevraagd", zegt Joyce Lima.Onderzoeken moeten onder narcose worden uitgevoerd, omdat het dier tijdens de procedure niet kan bewegen.

De behandeling van AVC bij honden kan variëren, waarbij het gebruik van medicijnen en therapieën voor herstel in overleg met eventuele vervolgstappen gebruikelijk is.

De preventie van de ziekte bestaat uit het verhogen van de levenskwaliteit van de hond door lichaamsbeweging, evenwichtige voeding en sporadische bezoeken aan de dierenarts, evenals het gebruik van vlooien- en tekenbestrijding .