Udar mózgu u psów: przyczyny i leczenie

Spis treści

Udar mózgu u psów nie jest tak częstym schorzeniem, ale kiedy już do niego dojdzie, może być bardzo niebezpieczny. Chociaż ma kilka przyczyn, zwykle występuje, gdy w mózgu zwierzęcia brakuje krwi.

Ponieważ ma dobre rokowanie, psy, które doznały udaru, dobrze się regenerują, pozostając z niewielkimi lub żadnymi następstwami. Konieczne jest jednak szybkie leczenie. Dlatego ważne jest, aby zabrać zwierzę do weterynarza, gdy tylko zauważysz pierwsze oznaki choroby.

Weterynarz Joyce Aparecida dos Santos Lima z Cobasi's Corporate Education pomoże nam lepiej zrozumieć udar mózgu u psów i jak pomóc zwierzęciu.

Poznaj rodzaje udarów mózgu u psów i ich główne przyczyny

Udar mózgu u psów jest znacznie rzadszą chorobą niż udar mózgu u ludzi. Szacuje się, że choroba ta dotyka tylko 2% pacjentów, którzy trafiają do klinik weterynaryjnych.

Zobacz też: Rany u psa: jak je rozpoznać i leczyć?

Głównymi przyczynami udaru są sytuacje, które modyfikują formę dystrybucji krwi w mózgu zwierzęcia, to znaczy, gdy dochodzi do przerwy w dopływie krwi do mózgu.

Stan ten znany jest jako udar niedokrwienny lub zatorowy i może być spowodowany zakrzepem lub pęknięciem naczynia krwionośnego, co zakłóca przepływ krwi docierającej do oczekiwanego obszaru.

W niektórych przypadkach choroba jest związana z problemami kardiologicznymi, zapaleniem wsierdzia, nowotworami - czyli obecnością guzów -, pojawieniem się skrzepów po operacji, problemami z krzepnięciem, chorobami zakaźnymi, takimi jak erlichioza, a nawet migracją pasożytów w okolicy głowy.

Jakie są objawy udaru mózgu u psów?

Jednym z głównych pytań jest to, czy pies z udarem odczuwa ból, jednak objawy tej choroby mogą się różnić.

Według Limy, "opiekun musi być wyczulony na następujące objawy neurologiczne: drgawki, paraliż jednej strony ciała lub kończyn, gorączka, zawroty głowy, zmiana postawy ciała oraz ruchy głowy i/lub oczu. Jeśli zauważy którykolwiek z tych objawów, opiekun musi jak najszybciej zwrócić się o specjalistyczną pomoc".

Ogólnie rzecz biorąc, neurologiczne objawy kliniczne są najbardziej rozpowszechnione. Dlatego bardzo często u psa, który doznał udaru mózgu, występują drgawki; niedowład połowiczy - paraliż tylko po jednej stronie ciała; deficyt reakcji posturalnych, trudności w utrzymaniu postawy; hipertermia; tetraparaliż oraz bardzo szybkie i mimowolne ruchy oczu i głowy.

W przypadku udaru zatorowego objawy udaru u psów mogą pojawić się nagle; w przypadku udaru krwotocznego lub niedokrwiennego mogą mieć opóźniony początek.

Co zrobić, aby pomóc psu z udarem?

Po zauważeniu objawów udaru u psów opiekun powinien pozostawić zwierzę w wygodnym miejscu, aby uniknąć upadku w przypadku drgawek zwierzęcia. Po wystąpieniu pierwszych objawów konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania prawidłowej diagnozy i leczenia choroby. Ideałem jest, aby opiekun szukał szpitala weterynaryjnego lub centrum weterynaryjnego, aby zwierzę mogło przejść do oceny choroby.neurolog weterynaryjny.

Zobacz też: Zapalenie pochwy u psów: poznaj przyczyny i metody leczenia

W końcu to właśnie ten specjalista zleci niezbędne badania, aby z całkowitą pewnością zamknąć diagnozę i zalecić najlepsze leczenie. "Ogólnie rzecz biorąc, wymagane są badania krwi, moczu i kału, elektrokardiogramy, analiza płynu mózgowo-rdzeniowego i badania obrazowe w wysokiej rozdzielczości - tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI)", stwierdza Joyce Lima.Badania muszą być wykonywane w znieczuleniu, ponieważ zwierzę nie może się poruszać podczas zabiegu.

Leczenie AVC u psów może się różnić, przy czym powszechne jest stosowanie leków i terapii w celu wyzdrowienia w porozumieniu z ewentualnymi następstwami.

Zapobieganie chorobie polega na podnoszeniu jakości życia psa poprzez aktywność fizyczną, zrównoważone odżywianie i sporadyczne wizyty u weterynarza, a także stosowanie zwalczanie pcheł i kleszczy .

Czytaj więcej

William Santos

William Santos jest oddanym miłośnikiem zwierząt, entuzjastą psów i zapalonym blogerem. Dzięki ponad dziesięcioletniemu doświadczeniu w pracy z psami doskonalił swoje umiejętności w zakresie szkolenia psów, modyfikacji zachowania i zrozumienia unikalnych potrzeb różnych ras psów.Po adopcji swojego pierwszego psa, Rocky'ego, jako nastolatka, miłość Williama do psów wzrosła wykładniczo, co skłoniło go do studiowania behawioryzmu i psychologii zwierząt na renomowanym uniwersytecie. Jego wykształcenie, w połączeniu z praktycznym doświadczeniem, dało mu głębokie zrozumienie czynników, które kształtują zachowanie psa oraz najskuteczniejsze sposoby komunikowania się i szkolenia.Blog Williama o psach służy jako platforma dla innych właścicieli zwierząt domowych i miłośników psów, aby znaleźć cenne spostrzeżenia, wskazówki i porady na różne tematy, w tym techniki szkolenia, odżywiania, pielęgnacji i adopcji psów ratowniczych. Jest znany ze swojego praktycznego i łatwego do zrozumienia podejścia, dzięki któremu jego czytelnicy mogą z ufnością stosować się do jego rad i osiągać pozytywne rezultaty.Oprócz prowadzenia bloga, William regularnie pracuje jako wolontariusz w lokalnych schroniskach dla zwierząt, oferując swoją wiedzę i miłość zaniedbanym i maltretowanym psom, pomagając im znaleźć domy na zawsze. Jest głęboko przekonany, że każdy pies zasługuje na kochające środowisko i niestrudzenie pracuje, aby edukować właścicieli zwierząt domowych na temat odpowiedzialnego posiadania.Jako zapalony podróżnik, William lubi odkrywać nowe miejscaze swoimi czworonożnymi towarzyszami, dokumentując swoje doświadczenia i tworząc przewodniki miejskie dostosowane specjalnie do przygód przyjaznych psom. Dokłada wszelkich starań, aby inni właściciele psów mogli cieszyć się satysfakcjonującym stylem życia u boku swoich futrzastych przyjaciół, nie rezygnując z radości podróżowania i codziennych zajęć.Dzięki swoim wyjątkowym umiejętnościom pisarskim i niezachwianemu poświęceniu dla dobra psów, William Santos stał się zaufanym źródłem dla właścicieli psów szukających fachowej porady, wywierając pozytywny wpływ na życie niezliczonych psów i ich rodzin.