দুখী কুকুৰ: ই কি হ’ব পাৰে আৰু কেনেকৈ সহায় কৰিব?

এটা দুখী কুকুৰ , দুখী সৰু চকু আৰু উদাসীন মুখখন হৃদয়বিদাৰক দৃশ্য। যিহেতু কেনিন যোগাযোগ আমাৰ মানুহে বুজিবলৈ ইমান সহজ নহয়, সেয়েহে ইয়াৰ বাবে বহু তথ্য আৰু ক্ষেত্ৰখনৰ পেছাদাৰীসকলৰ সহায়ৰ প্ৰয়োজন হয়।

ভাল খবৰটো হ’ল এই লেখাটোত আমি এই সংমিশ্ৰণটো কৰিছো। কোবাচিৰ কৰ্পৰেট এডুকেচনৰ পৰা পশু চিকিৎসক জয়ছ লিমাই আমাক কাৰণসমূহ বুজিবলৈ সহায় কৰিব আৰু আমি কেনেকৈ দুখী কুকুৰ এটাক ভাল হ’বলৈ সহায় কৰিব পাৰো। চাওকচোন!

কুকুৰটো দুখী হ’লে কি হ’ব পাৰে?

কুকুৰটো দুখী হোৱাৰ কেইবাটাও কাৰণ আছে। উদাহৰণস্বৰূপে কুকুৰবোৰ অতি সহানুভূতিশীল প্ৰাণী, বিশ্বাসী কোম্পানী আৰু সাধাৰণতে টিউটৰৰ প্ৰতি অতি আকৃষ্ট। কিন্তু এই ঘনিষ্ঠতাই অপ্ৰত্যাশিত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে যে টিউটৰজনক ক্ৰেষ্টফ’ল আৰু নিৰুৎসাহিত হোৱা দেখিলে পোহনীয়া জন্তুটোৱেও এই আচৰণ লাভ কৰে।

কাৰ্য্যক্ষেত্ৰত ই জন্তুটোৰ টিউটৰৰ সৈতে আৱেগিক নিৰ্ভৰশীলতাৰ ক্ষেত্ৰ হ’ব পাৰে। কিন্তু ইয়াৰ উপৰিও কুকুৰৰ মাজত সাধাৰণ আন কাৰণো আছে যিবোৰৰ ফলত শেষত দুখ আৰু উদাসীনতাৰ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয়। ইয়াৰে কিছুমানক লগ কৰক:

• ঘৰ স্থানান্তৰ;
• নতুন প্ৰাণী বা পৰিয়ালৰ সদস্য, যেনে কেঁচুৱাৰ আগমন;
• পৰিয়ালৰ কোনো সদস্যৰ মৃত্যু বা ভ্ৰমণ;
• অভিভাৱিকাৰ পৃথকীকৰণ;
• মৰম আৰু মনোযোগৰ অভাৱ;
• কুকুৰটোক আৰু খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিব, যাৰ ফলত সি বিৰক্ত হৈ পৰিব আৰু নিষিদ্ধ পৰিৱেশত আবদ্ধ হৈ পৰিব;
• বেয়া চিকিৎসা।

নিৰুৎসাহিত দেখাৰ উপৰিও দুখী কুকুৰৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ লক্ষণবোৰ কি কি?

হয়তো এইটোৱেই আটাইতকৈ সাধাৰণ এই বিষয়ে প্ৰশ্ন কৰা বিশেষজ্ঞ জয়ছ লিমাই কয়: “কুকুৰটোৱে অধিক উদাসীন হৈ পৰে, অৰ্থাৎ তেওঁ খেল, জলপান বা খোজ কঢ়াৰ প্ৰতি বিশেষ আগ্ৰহী নহয়, তেওঁ শুই শুই অধিক সময় কটায়। ”

কোবাচি বিশেষজ্ঞই আৰু অধিক শক্তিশালী কৰে: “কুকুৰটোক দুখী দেখা যায়, ভুকুৱাব নোৱাৰে, খাদ্যৰ প্ৰতি আগ্ৰহী নহয় আৰু অতিৰঞ্জিতভাৱে নিজৰ শৰীৰটো চেলেকি বা কামোৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে (লক্ষণ যিবোৰ মানসিক চাপৰ বাবেও হ’ব পাৰে আৰু উদ্বেগ),” তেওঁ লগতে কয়।

আপুনি আপোনাৰ কুকুৰটোৰ কোনো হঠাৎ পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰিছেনে? কি হ’ব পাৰে, যেনে আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন, সেইবোৰৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব দিয়াটো যথেষ্ট। পোহনীয়া জন্তুটোক প্ৰশিক্ষণ দিয়া হৈছে যদিও অভিভাৱকৰ যত্ন একেই হ’ব লাগে।

আমি দুখী কুকুৰৰ ইংগিত দিয়া কিছুমান চিন তালিকাভুক্ত কৰিছো, চাওক:

• ভোকৰ অভাৱ, কুকুৰটোৱে আনকি খাদ্যৰ পৰাও অস্বীকাৰ কৰাৰ সৈতে;
• পৰিয়ালৰ পৰা বিচ্ছিন্নতা;
• খেলা বন্ধ কৰক, হয় টিউটৰ বা অন্য পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে;
• নিজৰ চৰম অংশৰ আত্ম-বিচ্ছেদ, যেনে পাখি আৰু ঠেং কামোৰা;
• নাক অত্যধিক চেলেকি লোৱা, ইয়াৰ উপৰিও সঘনাই খজুৱতি আৰু হাঁহি হাঁহি;
• দুখী, হেৰাই যোৱা আৰু নিৰুৎসাহিত যেন লাগে।

আমি এটা দুখী কুকুৰক কোনো শাৰীৰিক আৰু/বা মানসিক সমস্যাৰ সৈতে জড়িত কৰিব পাৰোনে?

“হয়! উঃকুকুৰৰ দুখ মানসিক সমস্যাৰ সৈতে জড়িত হ'ব পাৰে, যেনে তেওঁলোকৰ পৰিৱেশ বা ৰুটিনৰ পৰিৱৰ্তন, পৰিয়ালৰ কোনো সদস্য বা সংগী হেৰুৱা, বিৰক্তি, ভয় আৰু বকাবকি, আনকি শাৰীৰিক সমস্যা, যেনে এই উদাসীনতা বা নিৰুৎসাহ সৃষ্টি কৰা ৰোগৰ উপস্থিতি আৰু বিষ।’

কেনিন ডিপ্ৰেছন: বাস্তৱ নে উদ্ভাৱন?

বাস্তৱ! কুকুৰৰ ডিপ্ৰেছন হ’ব পাৰে। কোবাচি বিশেষজ্ঞজনে আৰু অধিক শক্তিশালী কৰি কয়: "এই ৰোগ নিৰ্ণয় এজন পশু চিকিৎসকে কৰে যিয়ে জন্তুটোৰ লক্ষণসমূহৰ মূল্যায়ন কৰে, যিবোৰ প্ৰায়ে অন্য ৰোগৰ লক্ষণৰ সৈতে একে।"

এইটো এনে এটা অৱস্থা যাৰ চিকিৎসা আছে, য'ত ঔষধৰ ব্যৱহাৰ আৰু জন্তুৰ ৰুটিনৰ পৰিৱৰ্তন জড়িত হ'ব পাৰে। এই ক্ষেত্ৰত টিউটৰজনে নিজৰ পোহনীয়া জন্তুৰ আচৰণৰ প্ৰতি সদায় মনোযোগী হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, যিকোনো পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰাৰ লগে লগে তেওঁক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, বিশেষকৈ যদি তেওঁক হেৰাই যোৱা, দুখী যেন লাগে আৰু নিজৰ ৰুটিনৰ স্বাভাৱিক কাৰ্য্যকলাপ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে, যেনে খোৱা-বোৱা আৰু খেলা-ধূলা কৰা।

ইয়াৰ উপৰিও জন্তুটোৱে আন লক্ষণ যেনে উদাসীনতা, জ্বৰ, ডায়েৰিয়া, বমি আৰু চকু বা নাকৰ পৰা স্ৰাৱ ওলোৱা দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰে নেকি সেইটো চিনাক্ত কৰক। যদি এইবোৰৰ কোনো এটা লক্ষণ দেখা যায়, তেন্তে যিমান পাৰি সোনকালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যাওক।

বাইদেউ, যদি তেওঁ খাই থকা নাই, কাৰণ যিয়েই নহওক কিয়, তেন্তে তেওঁক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক যাতে কি হ’ব পাৰে তাৰ তদন্ত কৰক। মাত্ৰ সেইটোৱেই পেছাদাৰীআপোনাৰ বন্ধুক সুস্থ কৰি ৰাখিবলৈ উপযুক্ত চিকিৎসা আৰু ঔষধৰ ইংগিত কোনে দিব পাৰে।

যেতিয়া আপোনাৰ কুকুৰটো অতি দুখী হয় তেতিয়া কি কৰিব লাগে?

প্ৰথম আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা প্ৰথমটো এই ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ কুকুৰটোৱে কিয় দুখী সেইটো বুজিব লাগে। “যদি তেওঁ বিৰক্তিৰ বাবে অধিক দুখী হয়, তেন্তে জন্তুটোৱে মত বিনিময় কৰিব পৰা আৰু অকলে থকাৰ সময়ত তেওঁক মনোৰঞ্জন দিয়াত সহায়ক খেলনা আগবঢ়াবলৈ চেষ্টা কৰক। টিউটৰে জন্তুটোৰ সৈতে মানসম্পন্ন সময় কটাব লাগে, খেলা-ধূলা কৰা, কথা পতা আৰু বহুত মৰম আৰু মৰম আগবঢ়োৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।’

এইবোৰ কাম ৰুটিন হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয় আৰু কেৱল কুকুৰটোৱে দুখী হ’লেই নহয়, নহ’লে ই বুজিব যে দুখৰ “চিমুলেটিং” কৰিলে ই মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰে। আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ মেজাজ উন্নত কৰিবলৈ কিছুমান ব্যৱস্থা ল'ব পাৰি:

পৰিৱেশ সমৃদ্ধি

মালিকে কুকুৰটোৰ বাবে বিৰক্তিৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ অধিক অনুকূল পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰিয় খেলনাবোৰ অধিক সুলভ কৰক।

আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে এটা বৰ্তমানৰ কোম্পানী হওক

দিনটোৰ পৰা সময় উলিয়াই তেওঁৰ লগত থাকিবলৈ, সদায় যোগাযোগ কৰক , খেলি আৰু তেওঁৰ প্ৰাপ্য মৰম আগবঢ়াই। নতুন জলপান এটাও উপলব্ধ কৰক, কাৰ্য্যকলাপৰ পৰিপূৰক হিচাপে।

খোজ খোৱাটো এটা ভাল ধাৰণাসমাধান

অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল ভ্ৰমণসমূহ এক উত্তম বিকল্প আৰু অধিক নিয়মীয়া হ'ব লাগে। এইটো এটা উপায় যাতে অন্য পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে সামাজিকৰণক উৎসাহিত কৰা হয়, জন্তুটোক অন্য পৰিৱেশ অন্বেষণ কৰাত সহায় কৰা হয়, ইয়াৰ উপৰিও শাৰীৰিক কাৰ্য্যকলাপ কৰা, শক্তি অপচয় কৰা।

অৰ্থাৎ উল্লেখ কৰা কাৰ্য্যসমূহৰ বাবে টিউটৰৰ সংগ আৰু মনোযোগ এই দুখৰ মুহূৰ্তত অপৰিহাৰ্য। দীৰ্ঘদিন ধৰি তেওঁক অকলে এৰি যোৱা নাই, মান্তি হৈছেনে?

কুকুৰৰ বাবে কোবাচিৰ ছেক্টৰলৈ গ’লে বন্ধুৰ জীৱনৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সকলো বস্তুৱেই পাব: খাদ্য, খেলনা, ঔষধ, খোজ কঢ়া, আনুষংগিক সামগ্ৰী। ৱেবছাইট, এপ বা ভৌতিক ষ্ট'ৰত, ইয়াত আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে মনোৰঞ্জন, উল্লাস আৰু জীৱনৰ উন্নত মানদণ্ড নিশ্চিত কৰিবলৈ সকলো আছে।